دوره آنژیوگرافی در تهران؛ آنژیوگرافی: چیست؟

آنژیوگرافی (چشمی، قلبی، مغزی) یک نوع تکنیک تصویربرداری در پزشکی است که در صورت مشکوک شدن به آسیب شناسی رگ، امکان تجسم فضای داخلی رگ های خونی (شریان ها و یا وریدها) فرد را فراهم می کند.آنژیوگرافی حاوی تجسم عروق خونی بدن است. می تواند یک هدف تشخیصی و نیز درمانی داشته باشد.

آنژیو که در تشخیص بیماری های قلبی عروقی استفاده می شود، یک روش معاینه نجات دهنده در سکته های قلبی ناگهانی است. برنامه ریزی درمان با توجه به نتیجه روش آنژیوگرافی انجام می شود که نشان دهنده مشکل در عروقی است که به سمت قلب می روند. متخصصان بخش قلب و عروق گروه سلامت یادبود اطلاعاتی در مورد آنژیوگرافی دادند.

 

برای گذراندن دوره های آنژیوگرافی با ما تماس بگیرید

تعریف آنژیوگرافی

آنژیوگرافی قلب چیست؟ عمل آنژیوگرافی یک آزمایش تصویربرداری در پزشکی کم تهاجمی است که داخل رگ های خونی فرد را به تصویر می کشد. این تکنیک معمولا  با سایر معاینات تصویربرداری پزشکی غیرتهاجمی مثل اکو داپلر، اسکنر یا ام آر آی همراه است. زمانی که صحبت از کاوش شریان ها می شود (آن ها خون را از قلب به بافت ها ی فرد هدایت می کنند) و در مورد رگ ها (آن ها خون را از بافت ها به قلب های فرد هدایت می کنند) از وریدوگرافی صحبت می کنیم. مطالعه تمام عروق و وریدهای بدن فرد  (آن هایی که در پاها، مغز، قلب یافت می شوند) امکان پذیر است.

همانطور که گفتیم آنژیوگرافی یک تکنیک تصویربرداری در پزشکی است که برای تجسم و هم در نتیجه مطالعه ی عروق خونی و شاخه های تقسیم کننده آن ها - که در اشعه ایکس استاندارد ها قابل مشاهده نیستند - طراحی شده است.

ما از "آرتریوگرافی"  به طور خاص، برای تعیین اکتشاف شریان ها و از "ونوگرافی" برای تعیین رگ ها صحبت می کنیم.

آرتریوگرام و یا آنژیوگرافی یک معاینه ی مخصوص اشعه ایکس از شریان ها است. این معاینه امکان تجزیه و تحلیل بهینه از تمام شریان های کل بدن یک فرد را فراهم می کند. شریان ها رگ هایی هستند که خون اکسیژن دار را به اندام های بدن فرد می آورند.

این تکنیک معاینه به طور دقیق قطر داخلی عروق و به خصوص وجود هرگونه تنگی یا پارگی شریان را نشان می دهد. این باریک شدن ها عموماً به دلیل وجود پلاک های آترواسکلروتیک است. اندام یا اندام هایی که به شریان بیمار وابسته هستند تحت تأثیر کمبود اکسیژن خون توسط خون قرار می گیرند. به عنوان مثال، یک شریان کرونر آسیب دیده باعث آنژین صدری می شود یا ضایعه شریان فمورال باعث درد در ساق پا می شود. بنابراین آرتریوگرافی امکان نشان دادن و تعیین میزان شدت آسیب به شریان را فراهم می کند، که در برخی موارد می توان مستقیماً با آنژیوپلاستی (اتساع شریان توسط بالون) درمان کرد.

ونوگرافی یک معاینه مستقیم وریدها است که خون را از اندام ها به قلب باز می گرداند. تمام وریدهای بدن نیز با آنژیوگرافی قابل بررسی است. سیاهرگ ها همچنین می توانند باریک یا فشرده شوند یا حتی مسدود شوند (ترومبوز). در مورد آرتریوگرافی، در موارد خاصی می توان مداخله ای (اتساع یا کانالیزاسیون مجدد) به شما پیشنهاد داد و مستقیما اقدام کرد.

همه شریان‌های بدن را می‌توان کاوش کرد: شریان‌های قلب (از آنژیوگرافی کرونر صحبت می‌کنیم)، ریه‌ها، مغز، نخاع (ما از آنژیوگرافی مدولاری صحبت می‌کنیم)، احشاء، و همچنین شریان‌ها. اندام فوقانی و تحتانی .

آنژیوگرافی عروق کرونر، تجسم عروق کرونر (رگ‌هایی که خون را به قلب می‌رسانند) با استفاده از مایع رنگ‌شده است. در تعریف ساده آنژیوگرافی به معنای فیلم برداری از عروق کرونر است. «آنژیو بودن» در بین مردم به این معناست که روش آنژیوگرافی برای فرد اعمال شده است. Angio به معنای "رگ" لاتین است. Graph همچنین به معنای "تصویر" است. این روشی است که در دهه 1950-1960 کشف شد. قدیم خیلی سخت تر بود. شریان ها باید بریده می شد. امروزه فقط از سوزن استفاده می شود. آنژیوگرافی عروق کرونر روشی است که می توان آن را کم تهاجمی نامید، وضعیت بیمار را بسیار کمتر بدتر می کند و نمی توان آن را جراحی نامید. در صورت لزوم این یک روش نجات دهنده زندگی است. اگر مشکلاتی مانند حمله قلبی، اسپاسم، کلسترول وجود داشته باشد، آنژیوگرافی عروق کرونر می تواند نجات دهنده باشد. آنژیو روشی با فواید بسیاری است. با آنژیوگرافی مشخص می شود که آیا تنگی یا انسداد کامل در عروق قلب وجود دارد. آنژیوگرافی عروق کرونر در آزمایشگاه کاتتر انجام می شود. در این قسمت اقدامات احتیاطی صورت گرفته است تا هم به بیمار و هم به کارکنان آسیبی نرسد.

آنژیوگرافی عروق کرونر چیست؟

شریان هایی که قلب ما را تغذیه می کنند، عروق کرونر نامیده می شوند. قلبمان؛ از سه شریان کرونری تغذیه می شود، دو شریان در سمت چپ و یکی در سمت راست. تصویربرداری رادیوگرافی از عروق کرونر پس از تجویز ماده حاجب رادیوپاک را آنژیوگرافی عروق کرونر می نامند.

 

چرا آنژیوگرافی انجام می شود؟

روشی است که برای تشخیص بیماری های عروق کرونر قلب و درمان مستقیم استفاده می شود. آنژیوگرافی عروق کرونر یک روش باز کردن عروق نیست. این روش اغلب با استفاده از شریان پای راست (شریان فمورال) یا شریان مچ دست (شریان رادیال) انجام می شود. منطقه ای که این عمل در آن انجام خواهد شد بسته به ویژگی های فیزیکی فرد متفاوت است. اگر بیمار دارای انسدادهای شناخته شده در وریدهای شکم و پا باشد، آنژیوگرافی بازو برای کاهش عوارض، به خصوص در افرادی که دارای اضافه وزن کشاله ران و نواحی شکمی هستند، سالم تر است. علاوه بر این، در افرادی که مچ نازک و در نتیجه شریان های مچ دست (رادیال) دارند، انجام آنژیوگرافی از طریق ورید اینگوینال هم برای بیمار و هم برای پزشک معالج راحت تر و سالم تر خواهد بود.

 

تفاوتی بین آنژیوگرافی انجام شده به دو صورت از نظر ظاهر و تفسیر آنژیوگرافی وجود ندارد. کنترل خونریزی بعد از آنژیوگرافی بازو آسانتر از ورید کشاله ران است زیرا ورید سطحی است. علاوه بر این، شریان مچ دست نازکتر از شریان اینگوینال است و بیشتر در معرض انقباض است که به آن اسپاسم می گوییم. پس از بی حسی موضعی، یک کانول پلاستیکی که به آن غلاف می گوییم، وارد شریان می شود. این روش با استفاده از کاتترهای پلاستیکی طراحی شده خاص انجام می شود. در حین عمل از داروهایی استفاده می شود که ما آنها را مواد مات می نامیم که رگ ها را قابل مشاهده می کنند. به ندرت، تهوع، استفراغ یا واکنش های آلرژیک ممکن است به دلیل این داروها رخ دهد.

 

اگر علاقمند به گذراندن دوره آنژیوگرافی هستید با مرکز علم اندیشان پرستاری میتوانید با کمک اساتید و مدرسین برجسته ما آموزش های لازم را بیاموزید.

 

آنژیوگرافی روی چه کسانی انجام می شود؟

درد قفسه سینه، تنگی نفس، درد فک، کمردرد یا درد در بازوها،

ایسکمی (اختلال تغذیه) که در تست ورزش یا سینتی گرافی میوکارد تشخیص داده می شود،

داشتن حمله قلبی،

کسانی که قبل از جراحی غیر قلبی در معرض خطر بالایی هستند،

تنگی قابل توجهی در سی تی آنژیوگرافی کرونر تشخیص داده شد،

او پس از ایست قلبی ناگهانی به زندگی بازگردانده شد.

ابتلا به بیماری دریچه قلب،

داشتن بیماری عضله قلب،

داشتن اختلال ریتم،

برای بیماران مبتلا به بیماری قلبی مادرزادی انجام می شود.

 

در چه بیماری هایی از آنژیوگرافی استفاده می شود؟

آنژیو یک روش تشخیصی است. در چه مواردی آنژیوگرافی انجام می شود را می توان به شرح زیر برشمرد:

- درد شدید قفسه سینه در بیمار

- اگر بیمار دچار حمله قلبی باشد

- اگر علائم تنگی عروق کرونر وجود داشته باشد

- در نتیجه مثبت بودن نتیجه آزمایش

- انقباضات نامنظم قلب در حین اکو

- مشکوک بودن به بیماری عروق کرونر در معاینات مختلف

- با وجود موقعیت های مشکوک در آنژیوگرافی کامپیوتری

- با بیماری دریچه قلب

- اگر غیر از جراحی قلب دیابت دارید و یک عمل جراحی بزرگ انجام داده اید

- به منظور بررسی مسیرهای عبوری

- اگر در سن بالای 40 سال یک جراحی بزرگ انجام می دهید

- برای کنترل کسانی که استنت یا بالون درمانی دارند.

 

به طور خلاصه، آنژیوگرافی به منظور تشخیص بیماری عروقی تغذیه کننده قلب، بیماری دریچه قلب یا بیماری عروق قلب، ارزیابی عملکرد عضله قلب و تعیین روش های درمانی بیشتر بسته به این موارد انجام می شود. انسداد عروق را می توان با آنژیوگرافی تعیین کرد. آنژیوادم پس از حمله قلبی انجام می شود.

 

 

آنژیوگرافی برای چه مواردی استفاده می شود؟

آنژیوگرافی می تواند هدف های مختلفی داشته باشد:

 

1. یک نشانه تشخیصی؛
2. یا اندیکاسیون درمانی

 

هدف از معاینات تشخیصی در آنژیوگرافی، تشخیص وجود یک ناهنجاری، شناسایی آسیب شناسی عروقی است:

 

• تنگی در شریان ها (تنگی ها)؛
• لخته ای که جریان طبیعی خون فرد را مسدود می کند.
• آنوریسم، یا گشاد شدن شریان ها در یک منطقه کاملاً مشخص.
• یا ترومبوز ورید عمقی (فلبیت).

 

بنابراین آنژیوگرافی تشخیصی به درمان یک فرد کمک می کند. که می تواند اندوواسکولار، دارویی و یا حتی یک نوع جراحی باشد. همچنین یک نیاز جدی قبل از جراحی است، به طوری که پزشک می تواند مسیر رگ های خونی را دقیقاً با کمک آن  شناسایی کند.

 

در معاینات درمانی و یا مداخله ای، پزشک از ابزار های خاصی استفاده می کند که از طریق یک نقطه سوراخ وارد سیستم خونی می شود. این بسته به مداخله آن تغییر می کند. هدف به حداقل رساندن و یا حتی حذف یک آسیب شناسی شناخته شده است. نقل می کنیم:

 

• حل کردن لخته خون با مصرف دارو؛
• باز کردن شریان تا حدی مسدود شده با انجام بالون؛
• یا قرار دادن "استنت" در شریان برای گشاد شدن رگ.

 

توجه داشته باشید که چندین روش  برای آنژیوگرافی وجود دارد:

 

• آنژیوگرافی ساده، که یک معاینه رادیولوژیکی است که شامل عکسبرداری از رگ های خونی یک فرد است.
• آنژیوگرافی تصویربرداری رزونانس مغناطیسی - یا angio-iMRI.
• یا آنژیوگرافی دیجیتال که نیاز به پردازش کامپیوتری تصاویر گرفته شده توسط رادیولوژیست مخصوص دارد.

 

مراحل انجام آنژیوگرافی

بیمار روی میز مخصوص اشعه ایکس دراز می کشد، در حالی که پزشک محل سوراخ شده (چین آرنج، چین کشاله ران، بالای ران) را ضد عفونی می کند - و اگر نیاز بود آن را می تراشد.

قبل از قرار دادن یک لوله ی پلاستیکی نازک – یا یک کاتتر - در شریان، پزشک بی حسی موضعی برای بیمار انجام می دهد. کاتتر توسط رادیولوژیست به داخل شریان هایی فرد که نیاز به کاوش دارند هدایت می شود.

یک محصول کنتراست یددار به درون آن تزریق می شود تا رنگ بدهد و در نتیجه شریان ها و انشعابات آن ها را برای ما تجسم کند. تصاویرها  با اشعه ایکس گرفته شده است.

اگر هدف مداخله باشد، پزشک می تواند درمان های خاصی را انجام دهد.

کاتتر در نهایت در پایان آنژیوگرافی برداشته می شود و پزشک محل سوراخ را فشرده می کند تا خونریزی متوقف شود.

  بیشتر بدانید؛دوره آنژیوگرافی در تهران - آنژیوگرافی قلب چیست؟ -دوره CRRT در تهران - دوره آموزش CRRT

آماده شدن برای آنژیوگرافی

قبل از انجام آنژیوگرافی، به مدت 6 تا 8 ساعت نباید هیچ غذایی بخورید یا بنوشید.

 

مهم است که هر گونه درمان انجام شده تا به امروز را با تیم پزشکی در میان بگذارید و به عنوان مثال، نسخه ها و یا پرونده پزشکی را به همراه داشته باشید.

 

مهم است که با معده خالی ظاهر شوید. در صورت مصرف سینتروم یا گلوکوفاژ، اطلاع رسانی به سرویس ضروری است.

 

شما قرار است تمام روز را در بیمارستان بگذرانید، زیرا باید 6 ساعت پس از پایان آرتریوگرام بی حرکت دراز بکشید. یک تخت و یک بلوز در طول مدت اقامت در اختیار شما می باشد. چیزی برای خواندن یا چیزی برای گذراندن زمان بگیرید.

 

قبل از بردن شما به اتاق معاینه، آنالیزهای آزمایشگاهی شما بررسی می شود، فشار شما و همچنین ضربان قلب شما اندازه گیری می شود و شما را در رگ کوچکی در رگ بازو قرار می دهند.

 

اگر علاقمند به گذراندن دوره آنژیوگرافی هستید با مرکز علم اندیشان پرستاری میتوانید با کمک اساتید و مدرسین برجسته ما آموزش های لازم را بیاموزید.

آیا آنژیوگرافی خطراتی دارد؟

هر روشی که در آزمایشگاه آنژیوگرافی عروق کرونر انجام می شود، خطراتی را به همراه دارد. به عبارت دیگر، اینها خطرات مرتبط با ورود به ورید، حرکت کاتتر در ورید یا داخل قلب و تجویز دارو هستند. با این حال، این روش ها خطر بسیار کمی برای تهدید زندگی دارند. به یاد داشته باشید که بیماری شما، که تشخیص داده نشده و به درستی درمان نشده است، ممکن است خطرات بسیار بیشتری برای شما ایجاد کند.

 

مرگ: 0.11%

تصادف عروق مغزی (سکته مغزی): 0.07٪

حمله قلبی: 0.05٪

آریتمی: 0.38٪

حساسیت دارویی: 0.37%

مشکلات عروقی: 0.43%

مجموع: 1.7%

 

 

مراحل آماده سازی برای آنژیوگرافی

صبحانه نخورید

اگر این روش در ناحیه کشاله ران انجام می شود، هر دو ناحیه کشاله ران را اصلاح کنید.

دندان مصنوعی، جواهرات، لاک ناخن و اشیای قیمتی خود را بردارید.

تمام داروهایی که استفاده می کنید، آزمایش ها و گزارش ها را با خود بیاورید.

اگر عمل استنت با بالون یا دریچه بای پس انجام داده اید، گزارش ها و فیلم های آنژیوگرافی (CD) این عمل را با خود همراه داشته باشید.

اگر از داروهای دیابت یا تزریق انسولین استفاده می کنید، از آنها در صبح روز عمل استفاده نکنید.

اگر از داروهای رقیق کننده خون (کومادین یا داروهای ضد انعقاد خوراکی نسل جدید) استفاده می کنید، قبل از انجام عمل به پزشک خود اطلاع دهید.

اتاق امتحان چگونه است؟

اتاق آنژیوگرافی یک میز متحرک دارد که روی آن دراز می کشید. این میز متحرک زیر یک بازوی مفصلی بزرگ C شکل که شامل یک لوله اشعه ایکس در یک طرف (زیر میز) و یک دوربین در طرف دیگر (بالای شما) است، جابه جا می شود.

 

چگونه کار می کند؟

سرخرگ ها با تزریق مستقیم، از طریق یک کاتتر کوچک، یک محصول کنتراست یددار به لومن آنها نشان داده می شوند. در حین تزریق محصول ید، اشعه ایکس زیر میز معاینه تولید می شود و از بدن شما عبور می کند. محصول کنتراست نسبت به اشعه ایکس مات است و دوربینی که در بالای شما قرار داده شده است، به طور همزمان شریان های تزریق شده را روی صفحه نمایش به ما نشان می دهد. تصاویر به دست آمده کامپیوتری و ذخیره می شوند. بازوی متحرک اطراف شما را می توان حرکت داد تا نماهای متفاوتی از یک شریان دریافت کنید.

 

معاینه چگونه انجام می شود؟

از روی تخت، روی میز معاینه قرار می گیرید. الکترودهایی روی قفسه سینه شما قرار داده می شود تا فعالیت قلب شما را در تمام قسمت معاینه ثبت کند. محل سوراخ شدن شریان (به طور معمول شریان فمورال) ضد عفونی می شود و شما با یک پارچه استریل پوشانده می شوید. بی حسی موضعی پوست و بافت اطراف شریان انجام می شود. شریان مستقیماً پس از بیهوشی سوراخ می شود و یک معرفی کننده در شریان قرار می گیرد. سپس یک کاتتر در نواحی مورد نظر قرار می گیرد یا مستقیماً به شریان بیمار وارد می شود. یک محصول حاجب یددار توسط یک پمپ از طریق کاتتر، مستقیماً به سرخرگ انتخاب شده توسط پزشک تزریق می شود. این محصول باعث ایجاد حس گرمای کوتاه مدت می شود.

به طور مرتب از شما خواسته می شود که برای چند ثانیه نفس خود را متوقف کنید تا تصاویر ثابت و واض

 بیشتربدانید:دیالیز بین المللی-تئوری دیالیز-گواهی بین المللی-دیالیز در پرستاری

حی به دست آورید. پس از دریافت تصاویر، پزشک نتیجه را مستقیماً به شما اطلاع می دهد. در صورت امکان درمان، بلافاصله پزشک به شما اطلاع می دهد و پس از موافقت شما، درمان مناسب انجام می شود.

 

کاربردهای رایج آنژیوگرافی چیست؟

آنژیوگرافی یک معاینه تهاجمی است که با خطراتی همراه است و تنها به عنوان آخرین راه حل زمانی که درمان پزشکی دیگر کافی نیست انجام می شود.

 

آرتریوگرافی معمولاً یا برای باز کردن انسداد شریان مسدود شده یا مسدود کردن شریان خونریزی دهنده در صورت خونریزی انجام می شود. رایج ترین معاینه انجام شده، آرتریوگرافی اندام تحتانی به دلیل درد در پاها هنگام راه رفتن است. آرتریوگرافی نیز زمانی انجام می شود که یک سرخرگ به طور ناگهانی مسدود شود و باعث درد شدید شود.

 

مرکز علم اندیشان پرستاری،یک موسسه آموزشی ثبت شده به شماره 54147 است که با هدف توسعه علوم پرستاری در ابتدای سال 1401 فعالیت خود را آغاز نموده است .

این مجموعه با در اختیار داشتن کادر مجبری از اساتید و مدرسین برجسته حوزه های مختلف علوم پزشکی،پرستاری و پیراپزشکی تلاش دارد تا بستری مناسب جهت آموزش های ضمن خدمت پرستاران فراهم سازد.

 

اگر علاقمند به گذراندن دوره آنژیوگرافی هستید با مرکز علم اندیشان پرستاری میتوانید با کمک اساتید و مدرسین برجسته ما آموزش های لازم را بیاموزید.

تماس با ما

 

آنژیوگرافی چگونه انجام می شود؟ آنژیوگرافی عروق کرونر چگونه انجام می شود؟

آنژیوگرافی کرونری معمولاً از طریق شریان واقع در ناحیه مغبنی راست بیمار انجام می شود. در صورت عدم استفاده از این ورید (مثلاً ممکن است این ورید کاملاً مسدود شده باشد) می توان از شریان مغبنی چپ، شریان های مچ دست راست-چپ، آرنج یا زیر بغل نیز استفاده کرد. در آنژیوگرافی عروق کرونر از لوله های نازک (کاتتر) ساخته شده از مواد خاص که با توجه به ویژگی های رگ مورد تصویربرداری انتخاب می شوند، در صورت استفاده مناسب باعث آسیب عروق نمی شوند و تشکیل لخته نمی دهند، استفاده می شود. به عنوان مثال، معمولاً کاتتر جادکینز چپ برای سیستم عروق کرونر چپ، کاتتر جادکینز راست برای شریان کرونر راست، کاتتر IMA برای مشاهده شریان سینه ای در بیماران بای پس. در آنژیوگرافی کرونری معمولاً 5 نوردهی برای مشاهده عروق کرونر چپ و 2-3 نوردهی برای مشاهده عروق کرونر راست استفاده می شود. برای مشاهده بطن چپ قلب که عمدتاً به عنوان پمپ عمل می کند از 25-15 سی سی ماده رنگ شده استفاده می شود و 2 پوز ساخته می شود. پروسه آنژیوگرافی عروق کرونر حدود 20-10 دقیقه طول می کشد، این زمان ممکن است به دلیل ساختار آناتومیکی متفاوت عروق یا ماهیت بسیار پرپیچ و خم آنها (به ویژه عروق شکمی و مغبنی) کمی بیشتر باشد. قبل از عمل، ناحیه مورد نظر با بی‌حسی موضعی بی‌حس می‌شود و بیمار دردی ندارد. آنژیوگرافی عروق کرونر عمدتاً یک روش بدون درد و بدون دردسر است. پس از پایان عمل، کانولای قرار داده شده در محل مداخله خارج می شود، به مدت 20-15 دقیقه فشار وارد می شود تا خونریزی قطع شود و پس از خونریزی با بانداژ محکم و وزنه زدن به بیمار حدود 6-4 ساعت استراحت داده می شود. متوقف می شود. در پایان ساعت 6 بیمار ایستاده و مرخص می شود. در صورت عدم وجود تورم، درد ناراحت کننده یا کبودی شدید در محل مداخله، می توانید روز بعد حمام کنید و به زندگی عادی بازگردید.

قیمت آنژیو

قیمت آنژیو با توجه به روشی که باید استفاده شود (از کشاله ران، مچ دست و غیره)، مرکزی که در آن عمل انجام خواهد شد و دکتری که درخواست را انجام می دهد، تعیین می شود. علاوه بر این، روش های مختلف در طول آنژیوگرافی نیز بر قیمت ها تأثیر می گذارد.

 

بعد از آنژیوگرافی چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟

پس از انجام آنژیوگرافی عروق کرونر، پزشکی که عمل شما را انجام داده است، تصمیم گرفته شده را به شما اطلاع می دهد. پرستار قلب و عروق که قبل از ترک بیمارستان شما را دنبال می کند، نحوه استفاده از داروهای تجویز شده توسط پزشک را با جزئیات توضیح می دهد. همراه با نسخه، یک لیست رژیم غذایی نیز برای محافظت از سلامت قلب به شما داده می شود. در دو روز اول از حرکاتی که ناحیه تحت درمان را تحت فشار قرار می دهد خودداری کنید. سفتی خفیف، درد و کبودی ممکن است در ناحیه تحت درمان ایجاد شود. در صورت خونریزی سریعاً با اعمال فشار به ناحیه تحت درمان به بیمارستان مراجعه کنید. در صورت درد و تورم شدید با پزشک خود مشورت کنید.

 

سوالات متداول در مورد آنژیوگرافی

آیا آنژیوگرافی خطراتی دارد؟

اگرچه آنژیوگرافی عروق کرونر روشی است که اکثراً بدون هیچ مشکلی انجام می شود، اما از آنجایی که یک روش معاینه مداخله ای است، خطر عوارضی نیز به همراه دارد. خطرات آنژیو را می توان به شرح زیر توصیف کرد: خطر مرگ، که به عنوان عوارض عمده تعریف می شود، 1 مورد در 1400 (0.07٪) است. سکته مغزی 1 در 1000 (0.1٪)؛ آسیب عروق کرونر 1 در 1000 (0.1٪)؛ عوارض محل دسترسی شریانی 1 در 500 (0.2٪) است. عوارض جزئی رایج تر موقتی هستند و شامل خونریزی یا هماتوم (لخته خون) در محل ورود، بادکش کاذب، اختلالات ریتم، حساسیت به ماده رنگ شده استفاده شده و واکنش واگ (تهوع، استفراغ، عرق سرد، فشار خون پایین). کند شدن کانولا معمولاً در حین گذاشتن یا خارج کردن کانول رخ می دهد). متخصص قلب در مورد عوارضی که پس از آنژیوگرافی ایجاد می شود، اطلاع رسانی خواهد کرد.

 

آیا در آنژیوگرافی خطر مرگ وجود دارد؟

به ندرت، ممکن است پارگی (تشریح) در شریان اصلی (آئورت) که به عنوان مسیر در طی آنژیوگرافی کرونری و در محل رگ کرونری مورد استفاده قرار می گیرد، رخ دهد. در حالی که پارگی آئورت معمولاً بی گناه است، پارگی در دهان کرونر می تواند منجر به حمله قلبی و مرگ شود. این خطر به ویژه در افرادی که مشکلات جدی عروق کرونر دارند و به ویژه در افرادی که تنگی عروق اصلی دارند بیشتر است. احتمال بروز چنین مشکلات کشنده ای در طول آنژیوگرافی تقریباً 1 در 1000 بیمار است. خطر آنژیو یک روش بسیار کم است.

 

آسیب های آنژیو چیست؟

انجام آنژیوگرافی توسط متخصص قلب و عروق هیچ ضرری ندارد. در کشور ما می توان آنژیوگرافی را در هر بیمارستانی با خیال راحت انجام داد.

 

آیا آنژیوگرافی عروق کرونر یک روش دشوار است؟

امروزه آنژیوگرافی عروق کرونر یک روش تشخیصی است که خیلی دشوارتر نیست. هدف در اینجا دادن رنگ به عروق کرونری است که قلب را تغذیه می کنند. عروق کرونر را می توان از طریق یک سرخرگ به دست آورد.

 بیشتربدانید:مدرک بین المللی دیالیز-پرستاری دیالیز-آموزش دیالیز-عملی دیالیز

مقدمات قبل از آنژیوگرافی کلاسیک چیست؟ قبل از آنژیوگرافی چه باید کرد؟

قبل از آنژیوگرافی باید آماده سازی هایی انجام شود. هنگامی که برخی از بیماران با حمله قلبی به بیمارستان مراجعه می کنند، ممکن است فرصتی برای آماده شدن برای آنژیوگرافی وجود نداشته باشد. با این حال، برخی از آماده سازی های اولیه در موارد آنژیوگرافی برنامه ریزی شده مورد نیاز است. به عنوان مثال، آزمایشات شمارش خون بیمار مهم است. اگر پلاکت های بیمار کم باشد، ممکن است در طول عمل خونریزی بیش از حد رخ دهد. پارامترهای انعقادی بیمار باید از قبل بررسی شود. پس از آن باید آنژیوگرافی انجام شود. عملکرد کلیه بیماران باید به درستی کار کند. از آنجایی که به بیمار ماده حاجب رنگی تزریق می شود، این ماده ممکن است وضعیت افراد مبتلا به نارسایی کلیه را بدتر کند. ترجیحاً بیمار 8 تا 10 ساعت قبل از آنژیوگرافی ناشتا باشد. برخی از داروهای دیابت – که ماده موثره آن متفورمین است – باید قبل از قطع مصرف شوند. در غیر این صورت، نارسایی کلیه و اسیدوز ممکن است رخ دهد. ممکن است لازم باشد از برخی داروهای رقیق کننده خون استراحت کنید. با این حال، قبل از این روش، نیازی به استراحت از آسپرین که در جامعه بسیار مورد استفاده قرار می گیرد وجود ندارد.

 

آنژیوگرافی چقدر طول می کشد؟

بسیاری از مردم می پرسند، "آنژیوگرافی چند دقیقه طول می کشد؟" شگفتی در مورد پاسخ عمل آنژیوگرافی قلب در یک فرد عادی 15 دقیقه طول می کشد. برای افرادی که قبلا بای پس انجام داده اند، این دوره ممکن است 20 تا 30 دقیقه طول بکشد. پس از پایان عمل، کانولای قرار داده شده در محل مداخله خارج می شود، به مدت 20-15 دقیقه فشار وارد می شود تا خونریزی قطع شود و پس از خونریزی با بانداژ محکم و وزنه زدن به بیمار حدود 6-4 ساعت استراحت داده می شود. متوقف می شود. در پایان ساعت 6 بیمار ایستاده و مرخص می شود.

 

آنژیوگرافی روشی است که در شرایط عادی 15 دقیقه طول می کشد. پس از انجام عمل، بیمار تشخیص داده می شود و با دیدن فیلم آنژیوگرافی، درمان وی برنامه ریزی می شود. در بیمارانی که تصمیم به انجام آنژیوپلاستی و استنت دارند، این عمل به دنبال آنژیوگرافی انجام می شود. در حین آنژیوگرافی در حالی که ماده مات از ورید عبور می کند به مدت 3-2 ثانیه عکسبرداری با اشعه ایکس و به طور متوسط ​​7-6 تصویر گرفته می شود و این میزان تابش آسیبی به سلامتی وارد نمی کند. پس از آنژیوگرافی، کانول در کشاله ران یا بازو خارج می شود و با اعمال فشار، خونریزی قطع می شود. سپس یک بانداژ محکم زده می‌شود و به مدت 4-5 ساعت استراحت می‌کند. در پایان این مدت بیمار را به صورت کنترل شده روی پاهای خود آورده و مرخص می کنند. در بیمارانی که تحت عمل جراحی و استنت کشاله ران قرار گرفته‌اند، 4 ساعت پس از عمل کانولا در کشاله ران برداشته می‌شود.

در چه مواردی آنژیوگرافی روی بازو انجام می شود؟

آنژیوادم بازو یا مچ دست را می توان در مواردی انجام داد که خطر خونریزی کم باشد و بیمار پس از مدتی مشاهده به خانه فرستاده شود. اما اگر توسط کارشناسان مجرب انجام نشود، زمان پردازش طولانی شده و ممکن است فرآیند ناکافی باشد. در صورت ناتوانی در رسیدن به قلب از کشاله ران، اگر تنگی یا انسداد در آئورت و شاخه های آن منتهی به کشاله ران وجود داشته باشد، در صورت وجود بیماران با خطر بالای خونریزی در کشاله ران، آنژیوگرافی روی بازو یا انجام می شود. مچ دست. خطرات آنژیوگرافی بازو اگر توسط متخصصان مجرب انجام نشود قابل مشاهده است.

 

بعد از آنژیوگرافی به چه نکاتی باید توجه کرد؟ آیا بعد از آنژیوگرافی خطراتی وجود دارد؟

متخصص قلب دلیل این روش، خطر عمل و خطرات بعد از عمل را توضیح خواهد داد. هنگامی که برای آنژیوگرافی به بیمارستان مراجعه می کنید رضایت نامه کتبی نیز داده می شود. در این رضایت نامه کتبی، تمام خطرات برای شما توضیح داده خواهد شد. مواردی که پس از آنژیوگرافی باید در نظر گرفته شود عبارتند از: مصرف آب فراوان، عدم استفاده از سیگار یا الکل، مصرف نوشیدنی های مایع و دوش نگرفتن در 24 ساعت اول. اگر وضعیتی در بدن شما وجود دارد که نمی توانید آن را شناسایی کنید، بهترین رفتار این است که به متخصص قلب که این روش را انجام داده است اطلاع دهید. پس از انجام آنژیوگرافی، پزشک قطعا شما را از خطرات آنژیو مطلع می کند.

 

آیا آنژیوگرافی یک روش دردناک است؟

شاید در طول عمل، سوزن سوزن بی حسی به کشاله ران یا مچ دست، بازو احساس شود. جدای از این، روش های مداخله ای دردناک نیستند. در صورت بروز درد بعد از آنژیوگرافی می توان از مسکن هایی که پزشک تجویز می کند استفاده کرد.

 

در تغذیه بعد از آنژیوگرافی به چه نکاتی باید توجه کرد؟

بعد از آنژیوگرافی باید به نوشیدن آب فراوان و مصرف مایعات توجه شود. فرقی نمی‌کند در رگ‌ها یا قلب مشکلی وجود داشته باشد، رعایت قوانین تغذیه سالم برای افراد مهم است. آنژیو روشی نیست که زندگی عادی را محدود کند. معمولاً 24 ساعت پس از عمل امکان بازگشت به محل کار وجود دارد. تغییرات رژیم غذایی و ورزش منظم برای سلامت قلب توصیه می شود.

 

مراقبت در منزل بعد از آنژیوگرافی چگونه باید باشد؟

توصیه می شود برای جلوگیری از خونریزی در محل عمل، زور نزنید، پس از عمل وارد استخر-وان-جکوزی آب گرم نشوید و برای مدتی وسایل سنگین بلند نکنید. متخصصان قلب می توانند اطلاعات بیشتری را برای مراقبت های پس از آنژیوگرافی ارائه دهند.

 بیشتربدانید:مدرک بین المللی دیالیز-پرستاری دیالیز-آموزش دیالیز-عملی دیالیز

آیا بعد از جراحی بای پس باید آنژیوگرافی انجام شود؟

بیمارانی که تحت عمل بای پس قرار گرفته اند باید حتماً بعد از آن برای اهداف کنترل آنژیوگرافی انجام دهند. پزشک قلب و جراح قلب و عروق می توانند به بیماران بای پس از مدت زمان انجام آنژیوگرافی اطلاع دهند.

 

آیا بعد از آنژیوگرافی خستگی ایجاد می شود؟

افراد بسیار مسن ممکن است پس از آنژیوگرافی احساس ضعف و ضعف کنند. همچنین حداقل تا پنج ساعت بعد از عمل نباید غذا خوردن انجام شود. افراد همچنین ممکن است به دلیل گرسنگی احساس خستگی کنند.

 

آیا می توان آنژیوگرافی بدون خون انجام داد؟

متخصصان با بیان اینکه روش سی تی کرونری که به آنژیوگرافی 10 ثانیه ای یا آنژیوگرافی بدون خون نیز گفته می شود، روشی راحت برای بیمار است، گفتند: سی تی آنژیوگرافی عروق کرونر بدون زحمت انجام می شود و نیازی به کار آزمایشگاهی اولیه ندارد. . در اپلیکیشنی که در مرحله اول یک قرص زیرزبانی به بیمار داده می شود تا عروق کرونر را گسترش دهد، تصاویری از زوایای مختلف از عروق کرونر بیمار گرفته می شود تا با برنامه های کامپیوتری ویژه ای که سه تصویربرداری بعدی به لطف یک ماده حاجب که به صورت داخل وریدی تجویز می شود. میانگین 10 ثانیه برای این فرآیند تصویربرداری دو بعدی یا سه بعدی کافی است. در واقع با این روش که با همان منطق توموگرافی شناخته شده ریه یا مغز کار می کند، گرفتگی یا تنگ شدن رگ بررسی می شود. اگر انسداد تشخیص داده شود؛ بیمار به منظور تعیین روش درمان و در صورت لزوم به آنژیوگرافی کلاسیک ارجاع داده می شود.

آزمایش آزمایشگاهی چیست؟

آزمایش آزمایشگاهی روشی است که در آن پزشک یا متخصص مراقبت های بهداشتی نمونه ای از خون، ادرار یا مایعات یا بافت های دیگر بدن شما را برای به دست آوردن اطلاعاتی در مورد سلامتی شما می گیرد. برخی از آزمایشات آزمایشگاهی برای تشخیص، تشخیص یا نظارت بر بیماری یا شرایط خاص استفاده می شود. سایر آزمایشات اطلاعات کلی تری در مورد اندام ها، سیستم ها و سیستم های بدن ارائه می دهند.

 

تست های آزمایشگاهی نقش مهمی در مراقبت های پزشکی شما دارند، اما تصویر کاملی از سلامت شما ارائه نمی دهند. پزشک شما احتمالاً معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی شما و سایر آزمایش ها و روش ها را در تصمیم گیری های تشخیصی و درمانی شامل می شود.

 

چرا به آزمایش آزمایشگاهی نیاز دارم؟

تست های آزمایشگاهی به روش های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند. پزشک یا متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یک یا چند مورد از این آزمایش ها را برای موارد زیر تجویز کند:

 

یک بیماری یا وضعیت خاص را تشخیص دهید یا رد کنید

تست HPV نمونه ای از این نوع آزمایش است. این می تواند نشان دهد که آیا عفونت HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) دارید یا خیر.

تشخیص بیماری آزمایش غربالگری می تواند نشان دهد که آیا شما در معرض خطر ابتلا به یک بیماری خاص هستید یا خیر. همچنین می تواند تشخیص دهد که آیا شما یک بیماری دارید، حتی اگر علائمی نداشته باشید.

پاپ اسمیر نوعی آزمایش غربالگری سرطان دهانه رحم است.

یک بیماری یا یک درمان را زیر نظر بگیرید. اگر قبلاً یک بیماری برای شما تشخیص داده شده است، آزمایش‌های آزمایشگاهی می‌توانند نشان دهند که آیا بهتر یا بدتر شده است. آنها همچنین می توانند نشان دهند که آیا درمان شما موثر است یا خیر.

آزمایش قند خون نوعی آزمایش است که برای نظارت بر دیابت و درمان آن استفاده می شود. گاهی اوقات برای تشخیص بیماری نیز استفاده می شود.

وضعیت سلامت عمومی خود را بررسی کنید. آزمایشات آزمایشگاهی اغلب به عنوان بخشی از یک معاینه پزشکی معمول گنجانده می شود. پزشک ممکن است آزمایش‌هایی از اندام‌ها، سیستم‌ها و سیستم‌های مختلف بدن را تجویز کند تا ببیند آیا سلامت شما در طول زمان تغییر کرده است یا خیر. آزمایش ها می توانند مشکلات سلامتی را قبل از ظاهر شدن علائم تشخیص دهند.

شمارش کامل خون نوعی آزمایش معمولی است که مواد مختلف موجود در خون را اندازه گیری می کند. شما می توانید اطلاعات مهمی در مورد سلامت عمومی خود و خطر ابتلا به بیماری های خاص به پزشک خود بدهید.

 

نتایج من به چه معناست؟

نتایج آزمایشگاهی اغلب همراه با یک سری اعداد که به عنوان فاصله مرجع یا "مقادیر نرمال" شناخته می شوند نشان داده می شوند. ممکن است چیزی شبیه به این را در نتایج خود  هم مشاهده کنید: "طبیعی: 77-99 میلی گرم در دسی لیتر" (میلی گرم در دسی لیتر). محدوده مرجع بر اساس نتایج نرمال از یک گروه بزرگ از افراد سالم است و نشان می دهد که یک نتیجه عادی معمولی چگونه به نظر می رسد.

 

اما همه مردم «معمولی» نیستند. گاهی اوقات یک فرد سالم نتایجی خارج از محدوده مرجع دارد در حالی که فردی که مشکلات سلامتی دارد ممکن است نتایجی در محدوده طبیعی داشته باشد. اگر نتایج شما خارج از محدوده مرجع است یا علیرغم داشتن یک نتیجه طبیعی علائمی دارید، احتمالاً به آزمایش بیشتری نیاز دارید.

 

 بیشتربدانید:دوره ICU جراحی قلب باز-دوره ICU-OH-دوره مدیریت زخم و استومی-مدیریت زخم بین المللی-امدادگر اورژانس-دوره آموزش CCU

نتایج آزمایش آزمایشگاهی شما ممکن است شامل یکی از این اصطلاحات نیز باشد:

منفی یا طبیعی، به این معنی است که بیماری یا ماده ای که آزمایش به دنبال آن است، شناسایی نشده است

مثبت یا غیر طبیعی، به این معنی است که بیماری یا ماده شناسایی شده است

غیر قطعی یا نامشخص، این بدان معنی است که نتایج اطلاعات کافی برای تشخیص یا رد کردن یک بیماری را ارائه نمی دهد. اگر نتیجه شما قطعی نباشد، احتمالاً آزمایشات بیشتری خواهید داشت.

نتایج آزمایش‌هایی که عملکرد اندام‌ها، دستگاه‌ها یا سیستم‌های بدن را اندازه‌گیری می‌کنند اغلب با فواصل مرجع همراه هستند، در حالی که آزمایش‌های تشخیص یا رد بیماری‌ها معمولاً از اصطلاحات بالا استفاده می‌کنند.

 

نتایج مثبت کاذب یا منفی کاذب چیست؟

نتیجه مثبت کاذب به این معنی است که آزمایش می گوید شما یک بیماری یا بیماری دارید، اما ندارید.

 

نتیجه منفی کاذب به این معنی است که آزمایش می گوید شما بیماری یا بیماری ندارید، اما در واقع دارید.

 

این نتایج نادرست اغلب اتفاق نمی‌افتد، اما با انواع خاصی از آزمایش‌ها یا اگر آزمایش‌ها به درستی انجام نشود، احتمال بیشتری دارد. اگرچه نتایج منفی کاذب و مثبت کاذب نادر است، پزشک ممکن است نیاز به انجام چندین آزمایش برای تشخیص صحیح داشته باشد.

 

چه عواملی می تواند بر نتایج  آن تأثیر بگذارد؟

عوامل زیادی می توانند بر صحت نتیجه آزمایش تأثیر بگذارند، به عنوان مثال:

غذاها و نوشیدنی های خاص

داروها

فشار

ورزش شدید

تغییرات در روش های آزمایشگاهی

بیماری دارند

اگر در مورد آزمایشات آزمایشگاهی خود یا معنای نتایج سؤالی دارید، با پزشک یا متخصص مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

 

اطلاعات موجود در این سایت نباید به عنوان جایگزینی برای مراقبت های پزشکی یا توصیه یک متخصص پزشکی استفاده شود. اگر در مورد سلامت خود سوالی دارید با یک متخصص بهداشت صحبت کنید.

 

تجزیه و تحلیل هموگلوبین

آزمایش هموگلوبین چیست؟

آزمایش هموگلوبین سطح هموگلوبین خون را اندازه گیری می کند. هموگلوبین پروتئینی در گلبول های قرمز خون می باشد که اکسیژن را از ریه ها به بقیه ی قسمت های بدن می رساند. سطوح غیر طبیعی هموگلوبین می تواند نشانه ای از یک اختلال خونی باشد.

 

نام های دیگر: Hb، Hgb

 

برای چه چیزی از این ازمایش استفاده می کنید؟

آزمایش هموگلوبین معمولا برای تشخیص کم خونی، سطح پایین غیرطبیعی گلبول های قرمز در بدن استفاده می شود. زمانی که فرد مبتلا به کم خونی است، سلول های بدن او اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت نمی کنند. در آزمایش هموگلوبین مقدار کامل خون اندازه گیری می شود.

 

چرا به آزمایش هموگلوبین نیاز دارم؟

متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است این آزمایش را به عنوان بخشی از یک معاینه معمول سفارش دهد یا اگر شما:

 

علائم کم خونی مانند ضعف، سرگیجه، رنگ پریدگی یا سردی دست و پا دارید

سابقه خانوادگی تالاسمی، بیماری سلول داسی شکل یا سایر اختلالات خونی ارثی داشته باشید

از رژیم غذایی کم آهن و سایر مواد معدنی استفاده کنید

عفونت طولانی مدت داشته باشید

شما در اثر جراحت یا عمل جراحی مقدار زیادی خون از دست داده اید

 بیشتربدانید:دوره آموزش امدادگر اورژانس-دوره های امدادگر اورژانس-آموزش دیالیز

در طول آزمایش هموگلوبین چه اتفاقی می افتد؟

یک پزشک و یا متخصص بهداشت با استفاده از یک سوزن بسیار کوچک از رگ بازوی شما نمونه خون می گیرد. پس از وارد کردن سوزن، مقدار کمی خون گرفته و آن را در لوله آزمایش یا ویال قرار می دهید. هنگامی که سوزن وارد یا خارج می شود، ممکن است احساس ناراحتی خفیفی داشته باشید. به طور کلی، این فرآیند کمتر از پنج دقیقه طول می کشد.

 

برای آمادگی در آزمون باید کاری هم انجام دهم؟

هیچ آمادگی خاصی برای آزمایش هموگلوبین لازم نیست. اگر متخصص مراقبت های بهداشتی شما آزمایش های دیگری را بر روی نمونه خون شما تجویز کرده است، ممکن است لازم باشد چندین ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید (چیزی نخورید یا ننوشید). متخصص مراقبت های بهداشتی به شما می گوید که آیا نیاز به پیروی از دستورالعمل های خاصی دارید.

 

آیا این آزمایش خطراتی دارد؟

خطرات آزمایش خون حداقل است. پس از انجام آزمایش، برخی از افراد احساس درد خفیف، سرگیجه یا کبودی می کنند. اغلب این علائم به سرعت از بین می روند.

 

این نتایج چه معنی ای می دهد؟

سطوح هموگلوبین به دلایل زیادی می تواند خارج از محدوده طبیعی باشد.

 

اگر سطح هموگلوبین پایین باشد، این می تواند نشانه ای از موارد زیر باشد:

 

انواع مختلف کم خونی

تالاسمی

کمبود آهن

بیماری کبد

سرطان و سایر بیماری ها

 

اگر سطح هموگلوبین بالا باشد، این می تواند نشانه ای از موارد زیر باشد:

بیماری ریه

بیماری قلبی

پلی سیتمی ورا، اختلالی که در آن بدن تعداد زیادی گلبول قرمز تولید می کند. می تواند باعث سردرد، خستگی و تنگی نفس شود.

اگر هر یک از سطوح شما غیر طبیعی است، لزوماً به این معنی نیست که شما یک مشکل پزشکی دارید که نیاز به درمان دارد. رژیم غذایی، سطح فعالیت، داروها، چرخه قاعدگی و سایر ملاحظات می توانند بر نتایج تأثیر بگذارند. به علاوه  اگر در منطقه ای با ارتفاع بسیار بالا زندگی می کنید، ممکن است سطح هموگلوبین غیرطبیعی بالایی داشته باشید. با متخصص مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید تا بفهمید نتایج شما به چه معناست.

 

درباره آزمایشات پزشکی، محدوده مرجع و نحوه درک نتایج بیشتر بیاموزید.

 

آیا باید چیز دیگری در مورد آزمایش هموگلوبین بدانم؟

برخی از اشکال کم خونی خفیف هستند در حالی که برخی دیگر در صورت عدم درمان می توانند شدید و حتی تهدید کننده زندگی باشند. اگر کم خونی در شما تشخیص داده شد، حتما با پزشک یا متخصص مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید تا بهترین برنامه درمانی را برای خود بیابید.

"سپری برای قلب شما"

"سپر برای قلب شما: اثرات گلوتاتیون بر سلامت قلب"

سلامت قلب یکی از مهمترین عناصر سلامت کلی ما است. در حالی که قلب سالم کیفیت زندگی ما را بهبود می بخشد، بیماری های قلبی یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان هستند. بنابراین، انجام اقدامات احتیاطی مختلف برای حفظ و حفظ سلامت قلب حیاتی است. تحقیقات اخیر نشان می دهد که آنتی اکسیدانی به نام گلوتاتیون ممکن است نقش مهمی در سلامت قلب ایفا کند. در این مقاله، ما رابطه بین سلامت قلب و گلوتاتیون را بررسی خواهیم کرد و توضیح خواهیم داد که چگونه گلوتاتیون ممکن است از سلامت قلب حمایت کند.

 

گلوتاتیون چیست؟

گلوتاتیون یک مولکول آنتی اکسیدانی قوی است که به طور طبیعی در بدن تولید می شود. آنتی اکسیدان ها به جلوگیری از استرس اکسیداتیو ناشی از مولکول های مضر به نام رادیکال های آزاد کمک می کنند. استرس اکسیداتیو فرآیندی است که می تواند به سلول ها آسیب برساند و منجر به مشکلات سلامتی مختلفی شود. گلوتاتیون با خنثی کردن رادیکال های آزاد و محافظت از سلول ها در برابر آسیب، اثرات استرس اکسیداتیو را کاهش می دهد.

 

رابطه بین گلوتاتیون و سلامت قلب:

اثرات گلوتاتیون بر سلامت قلب هنوز تحت تحقیق است، اما برخی از یافته‌های موجود در حال حاضر کاملا امیدوارکننده هستند. در اینجا چند یافته وجود دارد که مزایای بالقوه گلوتاتیون را بر سلامت قلب نشان می دهد:

 

1. خواص آنتی اکسیدانی: گلوتاتیون می تواند با خنثی کردن رادیکال های آزاد و کاهش استرس اکسیداتیو از بافت قلب محافظت کند. استرس اکسیداتیو عاملی است که نقش مهمی در ایجاد بیماری های قلبی دارد. گلوتاتیون می تواند از آسیب به سلول های قلب جلوگیری کند و با کاهش استرس اکسیداتیو از سلامت قلب حمایت کند.

 

2. کاهش التهاب: التهاب مزمن یکی دیگر از عوامل مرتبط با ایجاد بیماری های قلبی است. گلوتاتیون ممکن است با کاهش التهاب و جلوگیری از اثرات منفی مرتبط با التهاب از سلامت قلب حمایت کند. علاوه بر این، اثرات آنتی اکسیدانی گلوتاتیون ممکن است آسیب بافتی ناشی از التهاب را کاهش دهد.

 

3. اثرات ضد آتروژنیک: آترواسکلروز شایع ترین شکل بیماری قلبی است و با تجمع پلاک در شریان ها مشخص می شود. خواص آنتی اکسیدانی گلوتاتیون ممکن است خطر ابتلا به تصلب شرایین را با جلوگیری از اکسیداسیون کلسترول LDL و کاهش تشکیل پلاک در پوشش عروق کاهش دهد.

 

کارهایی که می توانید برای افزایش سطح گلوتاتیون انجام دهید:

 

برای حمایت از سلامت قلب و افزایش سطح گلوتاتیون می توانید این مراحل را دنبال کنید:

 

1. رژیم غذایی سالم: غذاهای غنی از آنتی اکسیدان را به رژیم غذایی خود اضافه کنید تا سطح گلوتاتیون را افزایش دهید. غذاهایی مانند سبزیجات برگ سبز، مرکبات، بروکلی، سیر، پیاز، آووکادو، گردو و ماهی می توانند از تولید گلوتاتیون حمایت کنند.
2. ورزش: ورزش منظم می تواند تولید گلوتاتیون را افزایش دهد. یک برنامه تمرینی ایجاد کنید که شامل چندین نوع ورزش مانند ورزش هوازی، تمرین مقاومتی و تمرین تناوبی با شدت بالا باشد.

 

3. مدیریت استرس: استرس می تواند سطح گلوتاتیون را کاهش دهد. برای کاهش استرس می توانید از تکنیک های مدیریت استرس مانند تکنیک های آرام سازی، مدیتیشن، یوگا یا تمرینات تنفسی استفاده کنید.

 

4. مکمل های گلوتاتیون IV: برای افزایش سطح گلوتاتیون می توانید به جای مکمل های خوراکی، مکمل های گلوتاتیون داخل وریدی (IV) را در نظر بگیرید. مکمل های IV روشی هستند که در آن گلوتاتیون مستقیماً به خون تزریق می شود، بنابراین از تأثیر دستگاه گوارش جلوگیری می شود. مکمل های گلوتاتیون IV می توانند به شما در رسیدن به سطوح بالاتر گلوتاتیون کمک کنند. مهم است که در مورد اثربخشی و تجویز این مکمل ها با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید، زیرا ممکن است برای تجویز صحیح این مکمل ها به کمک حرفه ای نیاز باشد.

 

بیشتربدانید:

• آموزش نسخه خوانی و ارزیابی دارو با شرکتهای بیمه ای
• آموزش مدیریت زخم تهران
• دوره زخم نظام پرستاری
• دوره آموزش مراقبت های ویژه آی سی یو

گلوتاتیون و فواید آن

با این حال، مکمل های IV دارای مزایا و معایبی هستند. این روش ممکن است هزینه بیشتری داشته باشد و ممکن است نیاز به انجام منظم داشته باشد. همچنین به یاد داشته باشید که مکمل های IV برای همه مناسب نیستند. بنابراین، مهم است که قبل از استفاده از مکمل های گلوتاتیون IV با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

 

در نتیجه، اگرچه اثربخشی مکمل های خوراکی بحث برانگیز است، مکمل های گلوتاتیون IV ممکن است گزینه ای برای افزایش سطح گلوتاتیون شما باشد.

 

سلامت قلب عامل مهمی است که بر کیفیت و طول عمر ما تأثیر می گذارد. یک مولکول آنتی اکسیدانی قوی مانند گلوتاتیون ممکن است مزایای بالقوه ای بر سلامت قلب داشته باشد. خواص آنتی اکسیدانی گلوتاتیون، کاهش التهاب و اثرات ضد آتروژنیک ممکن است به حمایت از سلامت قلب کمک کند. شما می توانید با افزایش سطح گلوتاتیون با استراتژی هایی مانند تغذیه، ورزش، مدیریت استرس و مکمل های گلوتاتیون اقداماتی را برای محافظت از سلامت قلب انجام دهید.

 

این اطلاعات اطلاعات عمومی سلامت است و جایگزین توصیه های پزشکی نمی شود و صرفا برای اهداف اطلاعاتی ارائه شده است. لطفاً برای هرگونه نگرانی سلامت یا توصیه خاص در مورد استفاده از مکمل با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.