مدیریت زخم بین المللی؛ التیام زخم: چگونه به خوبی خوب شویم؟

زخم پوستی سوراخی در پوست به دلیل مکانیکی است. هر زخمی کم و بیش جدی نیاز به مراقبت ویژه دارد تا: توقف خونریزی، جلوگیری از عوارض عفونی و بهبودی خوب. در واقع، پوست از کل بدن در برابر تهاجمات خارجی محافظت می کند. بنابراین اطمینان از بهبود مناسب زخم ها ضروری است.

چگونه زخم را درمان کنیم؟

چگونه سریعتر بهبود پیدا کنیم؟

چگونه زخم را درمان کنیم؟

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

بسته به شدت زخم، می توان آن را در خانه درمان کرد یا نیاز به مشاوره دارد. بنابراین ارزیابی صحیح شدت آن بسیار مهم است. در واقع، می‌توانید زخم‌های سطحی را خودتان درمان کنید، که مربوط به تغییر اپیدرم و درم سطحی است: خراشیدگی، بریدگی‌های سطحی، سوختگی‌های درجه یک و دو و غیره.

از سوی دیگر، اگر زخم عمیق، باز، گسترده، با خونریزی فراوان یا روی صورت، گردن، چشم، قفسه سینه یا شکم قرار دارد، باید فوراً مشورت کنید. همچنین اگر دیابتی هستید، نقص ایمنی دارید یا اگر علائم عفونت ظاهر شد، مهم است.

هنگامی که زخمی دارید و برای بهبودی خوب، مهم است که 3 مرحله را دنبال کنید:

زخم را تمیز کنید: یا با آب و صابون یا با محلول نمک

زخم را ضد عفونی کنید: با استفاده از ضد عفونی کننده و کمپرس

محافظت از زخم: با پانسمان

قبل از شروع درمان، رعایت بهداشت و در نتیجه شستشوی دقیق دست ها بسیار مهم است.

بدتر شدن یکپارچگی بافت در پوست زخم نامیده می شود. به زخم های روی پوست، زخم نیز می گویند. ایجاد زخم می تواند در اثر عوامل خارجی مانند ابزارهای برش، سوزش، یخ زدگی ایجاد شود و برخی بیماری های مزمن می توانند این روند را تسهیل کنند.

 

انواع زخم چیست؟

اساسا دسته بندی های زیادی از زخم ها وجود دارد. می توان آن را بر اساس مدت، نوع و علت آن طبقه بندی کرد. از نظر بیولوژیکی، زخم های زیادی از بدو تولد در بدن ما شکل گرفته و بسته می شود. اصولاً در درمان زخم ها، وقتی مراقبت از زخم انجام می شود، زخم به حالت فیزیولوژیکی طبیعی خود باز می گردد و زخم های ایجاد شده در بدن بسته می شوند زیرا ساختار بیولوژیکی ما تمایل به بستن زخم دارد.

 

زخم حاد

به زخم هایی که در مدت زمان مورد انتظار بدون هیچ گونه حادثه ای بهبود می یابند، زخم حاد می گویند. زمان بهبودی ممکن است بسته به عمق، عرض، محل زخم و مکانیسم تشکیل زخم متفاوت باشد. با این حال، داشتن یا ایجاد شرایط مناسب برای بهبود زخم بسیار مهم است. در چارچوب اصول کلی ترمیم زخم؛ تمیز کردن زخم، محافظت از آن در برابر عفونت، از بین بردن هرگونه عفونت و فراهم کردن یک محیط مرطوب مناسب ضروری است.

 

زخم مزمن

زخم هایی که در مدت زمان مورد انتظار بهبود نمی یابند، زخم مزمن نامیده می شوند. زخم مزمن نامی است که به تمام زخم هایی گفته می شود که دیر خوب یا ضعیف می شوند یا خیر. اصطلاح زخم مزمن برای زخم هایی استفاده می شود که در 4 هفته هیچ نشانه ای از بهبودی نشان نمی دهند یا بعد از 4-6 هفته بهبود نمی یابند. در حالی که زخم همیشه از نظر بیولوژیکی برنامه ریزی شده است تا خود به خود بسته شود، دلایل دیگری نیز وجود دارد که زخم بسته نمی شود و مزمن می شود.

 

دلایل شخصی؛

بیماری دیابت (دیابت).

اختلالات شریان

اختلالات ورید (ورید).

اختلالات تغذیه ای

سن بالا

بیماری های روماتولوژیک

داروها و/یا بیماری های مرتبط با سیستم ایمنی

سرطان

بیماری های کبد و کلیه

علاوه بر این، وابستگی مداوم به بستر باعث تشکیل زخم و/یا تاخیر در بهبود می شود.

علل اصلی تشکیل زخم مزمن عبارتند از:

اگر بافت های نکروزه، بی جان و مرده در زخم وجود داشته باشد

اگر جسم خارجی در زخم وجود داشته باشد (ممکن است به دلیل درمان فرو رفته یا در بافت قرار گرفته باشد)

در صورت وجود عفونت در زخم، در ناحیه نزدیک به زخم، یا اگر عفونت سیستمیک وجود داشته باشد

اگر عفونتی به نام استئومیلیت در بافت استخوانی در پایه زخم وجود داشته باشد

اگر روی زخم فشار وارد شود

در صورت خراب شدن ساختار ناحیه زخم

اگر زخم بزرگ و بسیار عمیق باشد

اگر زخم خشک یا بیش از حد مرطوب باشد

اگر بافت هایی وجود داشته باشد که پوشاندن آنها دشوار است، مانند استخوان باز، غضروف، تاندون در پایه زخم، زخم به سختی و دیر بهبود می یابد.

 

 بیشتربدانید؛دوره آنژیوگرافی در تهران-دوره CRRT در تهران-دوره آموزش CRRT-مدرک بین المللی

 

درمان اساسی برای بهبود زخم های مزمن چگونه باید باشد؟

هدف در زخم های مزمن؛ تا زخم به حالت عادی برگردد.

سلول‌های ما که پتانسیل بهبود بیولوژیکی زخم‌ها را دارند، در بافت اسکار که برای بهبودی مناسب است، بسته می‌شوند. چگونه بافت اسکار را عادی کنیم.

دبریدمان انجام می شود

عفونت درمان می شود

التهاب کنترل می شود

رطوبت فراهم شده است

خون رسانی به بافت اسکار را فراهم می کند

اگر فشاری روی زخم باشد که نباید باشد، برداشته می شود

دبریداسیون: برداشتن هر بافت مرده از زخم را دبریدمان می گویند.

 

درمان عفونت: در صورت عفونت در محل زخم باید با درمان مناسب از بین برود.

 

مدیریت تورم: التهاب مکانیسم محافظت از خود بدن ما است. با این حال، در آنچه ما به آن زخم های مزمن می گوییم، این مکانیسم حفاظتی خود را در طول زمان محدود نمی کند و در صورت طولانی شدن زمان، بهبود زخم به تاخیر می افتد. بنابراین، مهم است که بیمار را از التهاب مزمن به یک پاسخ التهابی حاد برسانیم.

 

حصول اطمینان از تعادل رطوبت کافی: زخم هایی که خیلی خشک یا خیلی مرطوب هستند، تراوش می کنند (مایع از بافت به دلیل عفونت و/یا التهاب خارج می شود) بهبود را به تاخیر می اندازد. بنابراین، اطمینان از تعادل بهینه رطوبت برای بهبود زخم مهم است.

 

اطمینان از تغذیه بافت: اگر مشکلی در ساختار عروقی که بافت اسکار را تغذیه می کند وجود داشته باشد، این مشکل باید برطرف شود.

 

فشار را رها کنید: از قرار گرفتن بافت اسکار در معرض فشار باید جلوگیری شود.

 

همچنین انواع زخم های مزمن غیر التیام بخشی مانند زخم پای دیابتی، زخم وریدی، زخم فشاری، زخم های ناشی از بیماری شریان های محیطی، زخم های ناشی از بیماری برگر، زخم های سوختگی، زخم های ناشی از واسکولیت، زخم های التیام نیافته پس از ضربه وجود دارد.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

تمیز کردن زخم

این مرحله شامل از بین بردن تمام اجسام خارجی (آوار، گرد و غبار و غیره) و میکروب ها است. به سادگی زخم را با آب و صابون ملایم تمیز کنید. می توانید از سالین نیز استفاده کنید. پس از شستن، ضروری است که زخم را به خوبی خشک کنید، ترجیحاً از کمپرس بافته شده یا نبافته استفاده کنید (اگر کمپرس ندارید، می توانید از یک پارچه تمیز استفاده کنید).

 

ضد عفونی زخم

ضد عفونی زخم شامل استفاده از یک ضد عفونی کننده است که خطر عفونت را از بین می برد. برای جلوگیری از درد و تحریک ضایعه بهتر است از ضد عفونی کننده های بدون الکل استفاده کنید.

 

محافظت از زخم

پس از ضد عفونی کردن زخم، ممکن است لازم باشد از یک پانسمان یا کمپرس نوار چسب برای محافظت از زخم استفاده شود.

همچنین می توانید از کرم شفابخش یا پماد شفابخش برای بهبود بهبودی استفاده کنید.

در همه موارد، مرطوب نگه داشتن ناحیه برای ترویج بهبود با جلوگیری از تشکیل اسکار بسیار بزرگ، عمیق، حجیم یا نامناسب مهم است.

اگر خونریزی خفیف است اما نیاز به مراقبت دارد، در اینجا محصولاتی که باید استفاده کنید آمده است:

خون دماغ: ذغال سنگ، قفل بینی

خونریزی پوستی، بینی یا دندانی: اسفنج ژلاتینی

برای مناطق دیگر، از پانسمان های معمولی استفاده کنید.

 

چگونه سریعتر درمان کنیم؟

زمان بهبودی تقریباً 21 روز طول می کشد و نمی توان آن را تسریع کرد. با این حال، می توان اقداماتی را برای ترویج بهبودی انجام داد.

روند بهبود زخم شامل سه مرحله است:

مرحله دفاعی: مرحله ای که طی آن بدن به لطف سلول های ایمنی در برابر عفونت ها از خود دفاع می کند.

مرحله ترمیم: مرحله ای که در طی آن بافت های جدید تشکیل می شوند. این زمانی است که یک لایه سطحی روی پوست ایجاد می شود تا آن را بپوشاند.

مرحله بلوغ: طولانی ترین مرحله است زیرا می تواند از 2 ماه تا 2 سال طول بکشد. در طی این مرحله است که الیاف کلاژن و الاستین برای بازگرداندن ساختار به اپیدرم تقویت می شوند.

 

بله، اما پماد یا کرم شفابخش برای چیست؟

آنها نقش اساسی در بهبود روند اپیتلیال شدن مجدد، ترمیم بافت و جلوگیری از تشکیل دلمه دارند.

اغلب از ما می پرسند "چرا وازلین را روی زخم بگذاریم؟" و دقیقاً برای حفظ این رطوبت با جلوگیری از خشک شدن زخم و ایجاد پوسته پوسته (مراقب باشید روی زخم باز از وازلین استفاده نکنید).

در واقع، از باورهای غلط خارج شوید، زخم هایی که با پوسته پوشیده شده اند زمان بیشتری برای التیام دارند.

اسکار شامل فرآیند ترمیم و بازسازی بافت است. از چه درمان هایی استفاده کنیم: کرم اسکار، پانسمان سیلیکونی؟ به صورت روزانه چه توصیه ای را باید اعمال کرد؟ در این مقاله تمام نکات من برای درمان اسکارها، یعنی بهبود ظاهر و کاهش آنها را بیابید!

 بیشتربدانید:دوره آموزش امدادگر اورژانس-دوره های امدادگر اورژانس-آموزش دیالیز

کرم ها و پمادهای اسکار

هنگامی که بهبودی کامل شد، مراقبت از اسکار برای ترویج ترمیم پوست، بهبود ظاهر زیبایی و مهم‌تر از همه محدود کردن پوسته‌ها، خارش یا درد بسیار مهم است.

 

روند درمان را می توان در 3 مرحله خلاصه کرد:

فاز عروقی و التهابی

مرحله ترمیم بافت

مرحله بازسازی

بنابراین این مرحله بازسازی است که ما در اینجا به آن علاقه مندیم. بسته به فرد، این مرحله بهبودی درم و اپیدرم می تواند از 2 ماه تا 2 سال طول بکشد. بنابراین تنها در طول این مرحله است که می‌توانیم روی زخم صورتی هنوز تأثیر بگذاریم. بنابراین، برای جلوگیری از تشکیل پوسته‌هایی که روند بهبود را کند می‌کنند و باعث ایجاد علائم می‌شوند، حفظ رطوبت مطلوب از طریق عوامل مرطوب‌کننده یا فیلم‌های محافظی که از کم‌آبی بدن جلوگیری می‌کنند، مهم است. به شما توصیه می کنم به محض از بین رفتن کرم، کرم یا پماد اسکار خود را چند بار در روز استفاده کنید.

 

در نتیجه:

از زخم ها به خوبی مراقبت کنید تا بهبودی آسان شود

در زندگی روزمره، اغلب اتفاق می افتد که با بریدن میوه، سوختن خود روی یک ورقه پخت داغ یا با خراشیدن خود در هنگام افتادن در خیابان، کمی به خود آسیب می زنیم. در اغلب موارد، در صورت صدمات جزئی، نیازی به مشورت با پزشک نیست. اما درمان مناسب مهم است تا روند بهبودی تا حد امکان راحت پیش برود.

 

مدیریت مدرن بریدگی ها و خراش ها

پسر با بانداژ روی زانو: مراقبت خوب از زخم ها، حتی کوچکترین آنها، مهم است.

سایش زمانی اتفاق می افتد که پوست روی سطح ناهمواری مانند آسفالت، چوب یا بتن خراشیده شود. خیلی اوقات، این فقط اپیدرم است که آسیب می بیند و زخم خونریزی نمی کند. با این حال، اگر لایه زیرین پوست نیز تحت تأثیر قرار گیرد، خونریزی خفیف ممکن است. در زندگی روزمره، افراد اغلب هنگام پوست کندن میوه ها و سبزیجات، خود را برش می دهند و معمولا بیش از یک خراش خونریزی می کنند، زیرا بریدگی ها معمولاً به لایه های عمیق تری از پوست نفوذ می کنند.

چه خراشیدگی و چه بریدگی، سد محافظ طبیعی پوست قطع می شود. میکروب ها به راحتی وارد می شوند و عفونت امکان پذیر است. مراقبت کافی می تواند با این پدیده مقابله کند و باعث بهبود زخم ها شود. اما برخلاف گذشته، امروزه دیگر زخم ها را در هوای آزاد برای التیام باقی نمی گذاریم. در مراقبت از زخم مدرن، زخم های پوست ابتدا به آرامی تمیز، ضد عفونی و سپس پوشانده می شوند، زیرا یک محیط مرطوب باعث بازسازی زخم می شود.

مدیریت زخم ناشی از ساییدگی یا بریدگی به طور سیستماتیک در سه مرحله انجام می شود.

 

تمیزکردن

قبل از درمان زخم، دست های خود را خوب بشویید. سپس زخم را با یک پارچه تمیز و خشک تمیز کنید یا آن را با آب جاری ولرم تا سرد بشویید. در نهایت، محل را با دقت خشک کنید. اگر اجسام خارجی به اندازه کافی بزرگ، مانند خرده های شیشه، در زخم گیر کرد، آنها را در جای خود رها کنید و به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که زخم به شدت کثیف باشد، همین امر صدق می کند. شما می توانید با دقت شن های کوچک و خرده های شیشه یا چوب را با استفاده از موچین جدا کنید.

 

ضد عفونی کنید

مرحله دوم در مدیریت زخم، ضدعفونی کردن است. پس از تمیز کردن زخم و از بین بردن کثیفی های درشت، اکنون باید آن را با اسپری ضدعفونی کننده (میکروب کش) MED Plus درمان کنید. دومی به پاتوژن هایی که توانسته اند وارد زخم شوند حمله می کند.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

پوشش دادن

در پایان این روش، زخم را بپوشانید. در غیر این صورت، این خطر وجود دارد که کثیفی و میکروب به داخل زخم نفوذ کند یا زخم بسته روی سطح در اثر بی توجهی دوباره باز شود. بسته به نوع و اندازه آسیب، یک انتخاب بین پانسمان های مختلف برای درمان زخم وجود دارد: گچ، کمپرس استریل یا نوارهای گاز.

 

خود درمان زخم های کوچک

درمان یک زخم کوچک بسته به بریدگی، سوختگی یا ساییدگی متفاوت است.

 

درمان زخم

سایر نکات مراقبت از زخم

دختر کوچکی که زخم خود را با باند می پوشاند

حتی اگر در ابتدا ترسناک باشد، بهتر است ابتدا اجازه دهید زخم برای مدت کوتاهی "خونریزی" کند. این به او زمان می‌دهد تا میکروب‌ها را تخلیه کند، که خطر عفونت را کاهش می‌دهد. سپس می توان از بانداژ فشاری برای توقف خونریزی در صورت خونریزی شدید استفاده کرد. برای این، به عنوان مثال، از یک کمپرس استفاده می شود. اگر زخم با وجود پانسمان فشاری به خونریزی ادامه داد، توصیه می شود با پزشک مشورت کنید.

مخصوصاً کودکان هستند که اغلب خود را خاراندن می کنند. اگر کوچولوها از صدمه زدن بیشتر بترسند، مراقبت از زخم ممکن است دشوار باشد. اغلب مفید است که هر مرحله را با جزئیات برای کودک توضیح دهید و به او بگویید که ممکن است به طور موقت کمی درد داشته باشد، اما پس از آن سریعتر بهبود می یابد. کودکان بزرگتر می توانند با درخواست از آنها، به عنوان مثال، بانداژ را در مراقبت مشارکت دهند. گچ های مخصوص کودکان با نقش و نگارهای رنگارنگ به آنها آرامش می دهد و حال و هوای خوبی به آنها می دهد.برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

بیشتر بدانید: پرستاری دیالیز- دیالیز حضوری-مدیریت زخم بین المللی-آموزش مدیریت زخم- دوره امدادگر اورژانس

مدیریت زخم بین المللی
زخم هایی که دیر بهبود می یابند باعث درد می شوند و می توانند منجر به عوارض شدید از جمله عفونت استخوان و در برخی موارد قطع عضو شوند. صدمات شدید و زخم هایی که عفونت ایجاد می کنند برای بهبود صحیح نیاز به مراقبت حرفه ای از زخم دارند، مانند پانسمان مراقبت از زخم.
دانستن انواع پانسمان های مراقبت از زخم می تواند به طور چشمگیری روند بهبود زخم را افزایش دهد و از عفونت جلوگیری کند. بهترین پانسمان محیطی را ایجاد می‌کند که نه مرطوب و نه خشک است، بنابراین بستر زخم می‌تواند در چرخه بهبودی حرکت کند و به سرعت بهبود یابد بدون اینکه عفونی شود.

در اینجا انواع پانسمان زخم که به بهترین وجه باعث بهبودی می شوند، آورده شده است.

گاز پانسمان
این پانسمان ها از پارچه 100% پنبه بافته شده در اندازه ها و اشکال مختلف ساخته شده است. اسفنج های گازی زهکشی مانند خون یا مایعات دیگر را جذب می کنند و آنها را به یک پانسمان خوب و همه منظوره برای زخم تبدیل می کند. این نوع پانسمان زخم برای زخم‌های اندام یا سر و زخم‌هایی که پانسمان آن‌ها دشوار است، مناسب است.

پانسمان زخم گازی برای موارد زیر بهترین است:
زخم های عفونی
زخم هایی که نیاز به پانسمان اضافی دارند
آسیب هایی که نیاز به تعویض مکرر پانسمان دارند
آسیب هایی که در حال تخلیه هستند یا ترشحات اضافی دارند.

پانسمان فوم
پانسمان های فوم از فوم پلی اورتان ساخته شده اند که ضمن محافظت از آن در برابر باکتری های مضر، رطوبت را در ناحیه زخم حفظ می کند. طراحی آن تضمین می کند که به ناحیه زخم نمی چسبد و در عین حال باعث بهبود سریعتر می شود.
ما ممکن است از پانسمان زخم فوم برای موارد زیر استفاده کنیم:
زخم های فشاری
سوختگی های جزئی
پیوند پوست
زخم های دیابتی

فیلم شفاف
این نوع پانسمان مراقبت از زخم، از غشاهای پلیمری نازک با چندین تغییر ضخامت تشکیل شده و دارای چسب در یک طرف پانسمان فیلم است. این پانسمان‌های فیلم به پزشک اجازه می‌دهند تا به طور فعال زخم را بدون قرار گرفتن در معرض عناصر ببیند و نظارت کند و از مایع، آب و باکتری محافظت کند. بیمارانی که پانسمان زخم فیلم شفاف دریافت کرده اند می گویند که مواد نازک و انعطاف پذیر روی زخم راحت است و می تواند به تحرک کمک کند.
پانسمان زخم فیلم شفاف برای موارد زیر استفاده می شود:
پارگی
ساییدگی ها
سوختگی درجه دو
محل های برش جراحی

هیدروژل
پانسمان زخم هیدروژل عمداً رطوبت را به آسیب اضافه می کند تا سرعت بهبودی را افزایش دهد. برخی از پانسمان‌های زخم هیدروژل شامل یک ژل خنک‌کننده اضافی هستند که به بهبود زخم‌ها کمک می‌کند.
از پانسمان زخم هیدروژل برای موارد زیر استفاده می شود:
مناطق زخم بیش از حد خشک
زخم هایی با بافت مرده
زخم های دردناک یا نکروزه

چگونه بهترین پانسمان مراقبت از زخم را برای شما انتخاب می شود؟
هنگام انتخاب از بین انواع مختلف پانسمان های مراقبت از زخم، زخم را ارزیابی کرده و سوالات زیر را مطرح می کنیم:
چه نوع زخمی است؟
بافت اطراف چگونه به نظر می رسد؟
لبه های زخم چگونه است؟
چقدر زهکشی وجود دارد؟
کدام پانسمان زخم بیشتر باعث جوانسازی می شود؟
آیا پانسمان زخم اجازه می دهد تا زخم برای مدت طولانی پوشیده بماند؟ این مهم است زیرا مطالعات نشان می دهد که میزان عفونت با پانسمان زخم ها دو بار در روز افزایش می یابد.

برای گذراندن دوره مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

درمان مراقبت از زخم
زخم های مزمن نیاز به درمان فشرده دارند که با ارزیابی کامل توسط یکی از ارائه دهندگان بسیار آموزش دیده آغاز می شود. این شامل:

بررسی سابقه پزشکی شما
انجام معاینه فیزیکی
ارزیابی اندازه و عمق زخم
انجام تست های تشخیصی برای شناسایی علت زمینه ای زخم شما
چک کردن عوارض احتمالی

تکامل زخم: مراقبت از زخم و پزشکی هایپرباریک از درمان های پیشرفته برای تثبیت زخم و ارتقای بهبودی، از جمله انواع ابتکاری پانسمان های مراقبت از زخم است که در درمان آن استفاده می کنند. ارائه‌دهندگان مراقبت های بهداشتی می‌توانند یکی از بسیاری از پانسمان‌های تخصصی ممکن را انتخاب کنند و طیف گسترده‌ای از درمان‌های ضروری مراقبت از زخم را ارائه دهند، که ممکن است برای کمک به بهبود زخم، توقف آسیب‌های اضافی و درمان عفونت‌های موجود، آنها را ترکیب کنند.
کار با یک متخصص می تواند به شما کمک کند تا مطمئن شوید که زخم شما به درستی بهبود می یابد و گسترش نمی یابد یا بر سایر نواحی بدن تأثیر نمی گذارد.

انواع زخم و طبقه بندی
درک انواع زخم و مراقبت برای تمرین پرستاری بالینی ضروری است. این دانش طیفی از ارزیابی زخم و مستندسازی تا روش‌های مختلف بسته شدن را پوشش می‌دهد. با درک فرآیندهای مختلف درمانی، اولیه، ثانویه و غیره، می‌توانید استراتژی‌های مراقبت را بهتر تنظیم کنید. پرداختن به این موضوع شما را با مهارت های لازم برای ارتقای بهبودی، پیشگیری از عفونت ها و بهبود راحتی مشتری مجهز می کند.

انواع زخم ها کدامند؟
زخم های باز: شامل شکستگی در پوست، نمایان شدن بافت داخلی
برش
پارگی
سایش

زخم های بسته: پوست سالم، بافت داخلی در معرض دید قرار نگرفته است
کوفتگی
هماتوم
زخم های تحت فشار بسته به مرحله آنها ممکن است باز یا بسته باشند.

بیشتر بدانید: دوره جامع و تخصصی پرستاری دیالیز-دستیار دندانپزشکی چیست؟-آموزش نسخه خوانی و ارزیابی دارو با شرکتهای بیمه ای-دستیار کمک دندانپزشک

انواع بستن و ترمیم زخم
روش اول
لبه های زخم به تنهایی یا با مداخله ترمیم می شوند. این سریعترین نوع بسته شدن زخم است که خطر عفونت/اسکار کمتری را به همراه دارد. نمونه آن برش های جراحی و برش کاغذ است.

روش دوم
لبه های زخم را نمی توان به دلیل از دست دادن بافت قابل توجه تخمین زد. بافت گرانوله و انقباض زخم برای بستن نقص رخ می دهد. خطر عفونت و جای زخم بیشتر است. به عنوان مثال می توان به پارگی و سوختگی اشاره کرد.

روش سوم
زخم باز گذاشته می شود و بعداً بسته می شود تا خطر عفونت و خطر بهبودی ضعیف کاهش یابد. زخم تمیز می شود، نظارت می شود و در صورت لزوم با جراحی بسته می شود. به عنوان مثال می توان به نیش حیوانات اشاره کرد.

روش های بستن زخم
گزینه‌ها شامل بخیه‌ها، منگنه‌ها، نوارهای چسب، چسب‌های بافتی و بسته‌های چسب (زیپ) هستند.

عوامل خطر برای تاخیر در بهبودی شامل موارد زیر است:
عفونت ها
پرفیوژن بافت ضعیف
دیابت
سوء تغذیه
چاقی
شرایط ژنتیکی

آموزش مددجو در مراقبت از زخم
به مراجعان باید نحوه تمیز کردن زخم ها و انجام تعویض پانسمان آموزش داده شود.
راهنمایی های پیش بینی کننده ارائه دهید: اطلاع دهید که درد، سوزن سوزن شدن، خارش می تواند طبیعی باشد.
هنرجو را در مورد برداشتن زمان‌بندی‌شده بخیه‌ها، منگنه‌ها، استریپ‌ها و اقدامات بعدی مطلع کنید.
به هنرجو در مورد علائم عفونت و زمان تماس با ارائه دهنده آموزش دهید.

زخم های حاد و مزمن چیست؟
زخم های حاد مراحل طبیعی بهبود زخم را دنبال می کنند و انتظار می رود در یک بازه زمانی قابل پیش بینی بهبود یابند. زخم‌های مزمن، اغلب به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا گردش خون ضعیف، مدت زمان طولانی‌تری برای بهبود یا مراقبت نیاز دارند.

نحوه تعیین نوع پانسمان زخم مورد استفاده
انتخاب بستگی به نوع زخم، اندازه، محل و مرحله بهبودی و همچنین مقدار و نوع اگزودا دارد. برخی از پانسمان ها برای حفظ محیط مرطوب، برخی برای جذب ترشحات و برخی دیگر برای محافظت در برابر آلودگی های خارجی طراحی شده اند.