دوره ICU جراحی قلب باز (ICU-OH)

روز اول

1-بررسی سلامت و پایش بیماران آی سی یو

بیماران مراقبت های ویژه به صورت 24 ساعته توسط پزشکان متخصص، پرستاران و پرسنل بهداشتی آموزش دیده و مجرب تحت نظر هستند. تست های آزمایشگاهی پیشرفته و به روز، رادیوگرافی دیجیتال، داپلر و سونوگرافی، اکوکاردیوگرافی، الکتروانسفالوگرافی و غیره را می توان در کنار تخت در بخش مراقبت های ویژه انجام داد. در صورت نیاز به تصویربرداری پیشرفته و درمان مداخله ای، بیماران ما پس از ارزیابی وضعیت بحرانی، با دستگاه های مخصوص و با همراهی کادر بهداشتی مجرب ما به بخش مربوطه منتقل می شوند.

هدف از این روش افزایش کیفیت خدمات با اطمینان از بستری شدن بیمارانی است که نیاز به بستری در بخش مراقبت ویژه بزرگسالان بیمارستان دولتی چاتالکا دارند تا خدمات درمانی، پیگیری و مراقبتی را استاندارد کند. از پذیرش بیمار و همچنین فرآیندهای انتقال و ترخیص، برای موثرتر و با کیفیت بودن خدمات.

 

برای گذراندن کارگاه دوره ICU جراحی قلب باز (ICU-OH) با ما تماس بگیرید

همه روش‌هایی است که برای حمایت موقت از اندام‌ها یا سیستم‌های اندامی که به طور جزئی یا کامل عملکرد خود را از دست داده‌اند، برای شناسایی و درمان علل اصلی بیماری استفاده می‌شود. این از دست دادن عملکرد ممکن است ثانویه به یک بیماری موجود یا جدید در حال ظهور بیمار باشد، یا ممکن است به دلیل اثر شناخته شده یا نامطلوب هر مداخله ای که برای درمان استفاده می شود رخ دهد.

واحد مراقبت های ویژه: این واحد با تجهیزات ویژه ای است که در آن پشتیبانی حیاتی پیشرفته ای از بیماران ارائه می شود.

بخش مراقبت‌های ویژه: بخش‌های بسته‌ای هستند که پزشک مسئول بخش مراقبت‌های ویژه فعلی مسئولیت درمان و عملکرد عمومی بیماران بستری را بر عهده دارد و پزشک شعبه مربوطه به عنوان پزشک مشاور مجاز است.

روز دوم

2-اورژانس های مغز و اعصاب

اورژانس های عصبی بسیار رایج هستند و اغلب از نظر پیامدهای بلند مدت و کوتاه مدت ویرانگر هستند. تقریباً 5 درصد از بیمارانی که به بخش های اورژانس مراجعه می کنند علائم عصبی دارند. شایع ترین علائم یا تشخیص ها شامل سردرد، سکته مغزی، تشنج و عفونت های سیستم عصبی مرکزی (CNS) است. در سال‌های اخیر، درمان‌های مبتنی بر زمان برای بیمارانی که با شکایات عصبی به بیمارستان مراجعه می‌کنند، اهمیت تشخیص سریع و دقیق را افزایش داده است. ارزیابی کامل اورژانس های عصبی اغلب نیاز به انتقال به مراکزی با تشخیص و درمان پیشرفته دارد. تاخیر در تشخیص و/یا درمان ممکن است منجر به پیامدهای نامطلوب شود. بنابراین استانداردسازی در تشخیص بسیار مهم است.

اورژانس های عصبی رایج هستند و اغلب اوقات با عواقب مخرب کوتاه مدت و بلندمدت همراه هستند. حدود 5 درصد از بیمارانی که به خدمات اورژانس مراجعه می کنند

علائم. شایع ترین علائم و تشخیص ها سردرد، سکته مغزی، اختلالات تشنجی است

و عفونت های سیستم عصبی مرکزی (CNS). در سال‌های اخیر، درمان‌های وابسته به زمان بهبود یافته برای بیماران مبتلا به علائم حاد و اورژانس ایجاد شده است که اهمیت تشخیص سریع و دقیق را افزایش می‌دهد. ارزیابی کامل موارد اورژانسی اغلب مستلزم انتقال بیمار به مراکز تخصصی تشخیصی و درمانی است. تاخیر در تشخیص و/یا درمان ممکن است منجر به پیامدهای منفی شود. بنابراین، بهینه سازی تشخیص در دوره ICU جراحی قلب باز (ICU-OH) بسیار مهم است.

   سایر دوره ها:کارگاه دور روزه تحلیل داده های کیفی با نرم افزار  MAXQDA 2020 - کارگاه ابزار سازی پیشرفته-شیمی درمانی

روز سوم

3-اکسیژن درمانی  مدیریت راههای هوائی و تفسیر ABG

تجویز اکسیژن درمانی با جریان بالا (OHD) یک تکنیک نسبتاً جدید است که در بخش های مراقبت های ویژه و مراقبت های ویژه و به طور فزاینده ای در اتاق عمل استفاده می شود. OHD در مراقبت های ویژه برای مدیریت بیماران مبتلا به نارسایی حاد تنفسی با هیپوکسمی برای جلوگیری از لوله گذاری یا کمک پس از لوله گذاری مفید است. در بیهوشی، سیستم OHD گاهی با نام اختصاری THRIVE (Transnasal Humidified Rapid-Insufflation Ventilatory Exchange) نامیده می شود. یک مطالعه فعال برای تعریف نشانه های وسیع تری برای OHD در حال انجام است. این ارزیابی سریع مکانیسم های زمینه ای OHD، استفاده بالقوه آن در بیهوشی، خطرات و مزایای این تکنیک را شرح خواهد داد. او به استفاده از OHD در بیماران بزرگسال (کودکان مستثنی شده) علاقه مند است.

مکانیزم و اجزای OHD

تفاوت در اثربخشی بین تجویز اکسیژن از طریق کانول های بینی کم جریان و OHD وجود دارد. هنگام تجویز اکسیژن کم جریان به بیماران، نرخ جریان معمولاً بین 2 تا 10 لیتر در دقیقه (lpm) است. بیمارانی که خود به خود تنفس می کنند معمولاً جریان دمی (ID) بین 20 تا 40 لیتر در دقیقه دارند. هنگامی که DI بیشتر از جریان O2 است که از طریق کانول بینی وارد می شود، هوای محیط به داخل کشیده می شود و FiO2 رقیق می شود. اگر بیمار بین 2 تا 4 لیتر در دقیقه اکسیژن از بینی دریافت کند، غلظت مؤثر اکسیژن تحویلی (که به ریه ها می رسد) معمولاً 30-25٪ است.

از سوی دیگر، OHD از نرخ جریان اکسیژن بین 50 تا 100 لیتر در دقیقه استفاده می کند. با استفاده از این تکنیک، سرعت جریان بالا که از طریق کانول‌های بینی طراحی شده به‌ویژه ارائه می‌شود، از شناسه بیمار فراتر می‌رود. بنابراین، هوای اتاق کمی وارد می‌شود که امکان تحویل FiO2 بالا (95-100%) را فراهم می‌کند.

عناصر تشکیل دهنده یک سیستم OHD عبارتند از:

ستگاه پخش کننده اکسیژن/هوای فشار بالا (به طور ایده آل مجهز به یک میکسر برای مخلوط کردن هوا در جریان گاز، برای کاهش FiO2 در صورت لزوم)

فلومتر مناسب برای جریان های تا 100 لیتر در دقیقه

مرطوب‌کننده‌ای که می‌تواند مخلوط اکسیژن/هوای الهام‌شده را کاملاً مرطوب کند

لوله با سوراخ بزرگ برای رساندن گاز از منبع تغذیه به کانولای بینی

کانول های بینی تخصصی با سوراخ بزرگ که مخلوط اکسیژن/هوا را از لوله گاز به بینی بیمار می رساند.

 

روز چهارم

4-دستگاه تهویه مکانیکی (تنظیمات اولیه و جدا سازی)

تهویه غیر تهاجمی

غیر تهاجمی-تهاجمی-تهویه-درمانی-بیمار

تهویه غیر تهاجمی (NIV) تنفس بیمار را بدون نیاز به لوله گذاری یا تراکئوتومی تکمیل می کند. NIV درمان موثر با خطر کمتر عفونت را ارائه می دهد و در نتیجه بقای بیماران مبتلا به نارسایی تنفسی را بهبود می بخشد.

 

تهویه غیرتهاجمی تنفس بیمار را از طریق:

تامین فشارهای دمی و بازدمی یا حجم جزر و مدی مناسب برای حمایت از نیازهای تنفسی فردی؛

بهبود تهویه دقیقه آلوئولار؛

جذب آلوئول های فروپاشیده

مزایای تهویه غیر تهاجمی

در سراسر جهان، تهویه غیرتهاجمی بر تهویه تهاجمی ترجیح داده می شود. مناسب برای بیماران در بیمارستان ها یا در خانه، تهویه غیر تهاجمی:

فعالیت های روزانه را تسهیل می کند. درمان موثر NIV می تواند به بیماران در افزایش استفاده از ظرفیت ریه کمک کند. این کار تلاش تنفس را کاهش می دهد و فعالیت های روزمره را آسان تر می کند.

علائم مختلف را تسکین می دهد. سردرد صبحگاهی، خستگی روز و تنگی نفس برخی از علائم روزمره هستند که ممکن است به دلیل سطح پایین اکسیژن یا تجمع دی اکسید کربن رخ دهند. با کمک به عادی سازی سطوح CO2 و O2 در بدن، درمان تهویه غیرتهاجمی به تسکین طولانی مدت علائم برای بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک می کند.

می تواند اقامت در بیمارستان را کاهش دهد و از تشدید بیماری ها جلوگیری کند. بیماران تحت درمان با تهویه غیرتهاجمی معمولا زمان کمتری را در بیمارستان می گذرانند. با اطمینان از تهویه کافی، بیماران تحت NIV می توانند از نارسایی تنفسی جلوگیری کنند. اغلب برای درمان های خانگی تجویز می شود، NIV هم عملی و هم موثر است.

آسیب شناسی هایی که با تهویه غیر تهاجمی درمان می شوند

بیمار شما ممکن است در تنفس مشکل داشته باشد و ممکن است به دلیل یک بیماری جدی‌تر پزشکی مانند:

بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)، همراه با آمفیزم و/یا برونشیت؛

سندرم چاقی-هیپوونتیلاسیون (OHS)؛

بیماری های عصبی عضلانی؛

آسیب شناسی دیواره قفسه سینه؛

مشکلات تنفسی به دلیل آسیب ستون فقرات.

روز پنجم

5-(کاربرد دارو ها و محاسبات داروئی) اصول  سرم درمانی (IV Therapy)

نقطه شروع

سروتراپی یک روش درمانی است که شامل استفاده از سرم های حیوانی یا انسانی به منظور مبارزه با میکروب های خاص است. اصل این است که آنتی‌بادی‌هایی را به فرد آسیب‌دیده تحویل دهیم که به طور خاص علیه این میکروب است.

 

انواع مختلف سرم

اولین سرم هایی که ساخته شدند آنهایی بودند که علیه دیفتری بودند. این باکتری سمی تولید می کند که باعث اختلالات جدی می شود. برای جلوگیری از این سم، آن را در مقادیر کم به اسب تزریق کردند که بلافاصله با تولید آنتی بادی واکنش نشان داد. این آنتی بادی ها از خون اسب گرفته شده، تصفیه شده و به فرد تزریق می شود. این نوع سرم که شناخته شده ترین آن سرم ضد کزاز است، گفته می شود که «هترولوگ» است، یعنی برای نوع انسان بیگانه است. بنابراین خطر ایجاد آلرژی به پروتئین های اسب را در قالب یک شوک آنافیلاکتیک ایجاد می کند.

به همین دلیل است که سرم های هترولوگ با ایمونوگلوبولین های منشاء انسانی جایگزین شده اند. شناخته شده ترین آنها گاما گلوبولین های ضد کزاز و ایمونوگلوبولین ها علیه هپاتیت A و B، برخی بیماری های دوران کودکی مانند سرخجه، سرخک و اوریون هستند.

حالت مدیریت

تجویز از طریق تزریق زیر جلدی یا عضلانی است.

باید قبل از ظهور علائم بیماری یا در هر صورت در اسرع وقت پس از قرار گرفتن در معرض میکروب یا سم انجام شود. این مورد مخصوصاً در مورد سرم های ضد سم است.

اثر سرم کوتاه مدت است زیرا این آنتی بادی ها به تدریج توسط بدن از بین می روند. به همین دلیل است که اغلب پس از آن واکسیناسیون انجام می شود. در برخی موارد (مثلاً کزاز) سروواکسیناسیون انجام می‌شود، یعنی ترکیبی از سرم و واکسن در حین تزریق یکسان، که به آنتی‌بادی‌های فرد اجازه می‌دهد از آنتی‌بادی‌های ارائه شده در سرم خارج شوند.

آنها معمولاً باید خنک (4 درجه) در قسمت پایین یخچال نگهداری شوند. مدت اعتبار آنها کوتاه است.

   سایر دوره ها:کارگاه ابزار سازی پیشرفته-کارگاه دور روزه تحلیل داده های کیفی با نرم افزار  MAXQDA 2020 --شیمی درمانی

روز ششم

6-پیشرفته  CPR

ACLS 2020

احیای قلبی ریوی (CPR) یا احیای قلبی ریوی (CPR؛ گاهی اوقات CPR، احیای قلبی ریوی انگلیسی) مجموعه‌ای از مانورهایی است که برای اطمینان از اکسیژن‌رسانی اندام‌ها در زمانی که قربانی دچار ایست قلبی ریوی (CPR) شده است: قلب او بیشتر نمی‌زند. محروم کردن اندام ها از خون، و بنابراین CPR باید برای جبران آن انجام شود.

 

هنگامی که گردش خون متوقف می شود، اندام ها، از جمله مغز و خود قلب، دیگر اکسیژن ندارند و شروع به مرگ می کنند: این هیپوکسی است. ضایعات مغزی از دقیقه سوم ظاهر می شوند و شانس زنده ماندن بدون احیا 10% در دقیقه کاهش می یابد و بنابراین پس از ده دقیقه توقف گردش خون بدون احیا تقریبا صفر می شود.2. اکسیژن رسانی مصنوعی به خون و گردش آن باعث می شود تا از این تخریب جلوگیری یا کندتر شده و در نتیجه شانس زنده ماندن افزایش می یابد.

 

مدرس : خانم  دکتر موسوی

مدت زمان : 6 جلسه 4 ساعته

هزینه 9500000  ریال

روزهای برگزاری دوشنبه ها عصر