دوره CRRT در تهران ؛ درمان های CRRT ابزارهای درمانی هستند که روزانه در مراقبت های ویژه با بیش از 100000 درمان در سراسر جهان در هر سال استفاده می شوند. آنها در نارسایی حاد کلیه استفاده می شوند.

 

برای گذراندن  دوره CRRT در تهران با ما تماس بگیرید.

TRRC چیست و چگونه کمک می کند؟

CRTT نوعی درمان تصفیه خون است که در بیماران مبتلا به ARI استفاده می شود. در طول این درمان، خون بیمار از فیلتر مخصوصی عبور می کند که سموم مایع و اورمیک را از بین می برد و خون تمیز را به بدن باز می گرداند. ماهیت آهسته و مداوم درمان، که معمولاً در یک دوره 24 ساعته انجام می شود، به بیمارانی که فشار خون و ضربان قلب ناپایدار دارند، یعنی افرادی که از نظر همودینامیک ناپایدار هستند، این امکان را می دهد که بهتر این روند را تحمل کنند.

 

5محصول پزشکی برای انجام CRRT روی بیمار مورد نیاز است:

دستگاه تصفیه خون: این دستگاه خون را پمپاژ می کند، جریان خون را کنترل می کند و شامل نرم افزاری برای نظارت ایمن تحویل درمان است.

دیالیز: مایعی که سموم را از فیلتر دور می کند

مایع جایگزین: مایع تخصصی و استریل نیز برای حذف سموم از بدن استفاده می شود، اما همچنین برای جایگزینی الکترولیت ها، سایر عناصر خونی و حجم از دست رفته در طی درمان فیلتراسیون استفاده می شود.

فیلتر: جزء دستگاه دفع کننده سموم مایع و اورمیک است

روش ضد انعقاد: نوعی دارویی که به جریان خون در سیستم کمک می کند و احتمال لخته شدن خون در فیلتر را کاهش می دهد.

گرم کننده خون: به طور موثر دمای خون بیمار را در طول درمان تصفیه خون حفظ می کند

 

اگر علاقمند به گذراندن دوره CRRT هستید با مرکز علم اندیشان پرستاری میتوانید با کمک اساتید و مدرسین برجسته ما آموزش های لازم را بیاموزید.

 

؛ درمان جایگزینی مداوم کلیه (CRRT) در موارد نارسایی حاد کلیوی شدید که در زمینه بی ثباتی همودینامیک رخ می دهد اندیکاسیون دارد. کنترل ایمن و موثر اختلالات الکترولیت و حجم را فراهم می کند. CRRT نیاز به قرار دادن یک کاتتر ورید مرکزی با سوراخ بزرگ دارد که ممکن است با عوارض مکانیکی و عفونی همراه باشد. مدار خارج از بدن باید توسط هپارین در اکثر موارد ضد انعقاد شود، اگرچه سیترات ممکن است در آینده نزدیک به استاندارد تبدیل شود. مایع فیلتر شده باید با افزودن یک محلول جایگزین جبران شود که ترکیب آن می تواند با توجه به وضعیت بالینی سازگار شود. در حال حاضر دوز درمان جایگزینی مداوم کلیه توصیه شده 25 میلی لیتر بر کیلوگرم در ساعت است.

 

نارسایی حاد کلیه (ARI) در مراقبت‌های ویژه شایع است و با عوارض و مرگ و میر قابل توجهی همراه است. در اشکال شدید آن، می‌تواند منجر به اختلالات عمده الکترولیتی و همچنین اضافه بار حجمی شود و نیاز به ایجاد یک درمان خارج کلیوی (EER) داشته باشد. دو روش REE در دسترس پزشک است: متناوب (EERI) یا مداوم (EERC). هر دوی این حالت ها درجه رضایت بخشی از کنترل متابولیک یا مایعات را ارائه می دهند و هیچ کدام از نظر مرگ و میر برتر از دیگری نشان داده نشده است. EERI یک همودیالیز است که در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه انجام می شود. از سوی دیگر، CRRT بر اساس اصول فیزیکی و شیمیایی مختلف است و به طور خاص برای بیماران ناپایدار همودینامیک ایجاد شده است.

 بیشتر بدانید؛دوره آنژیوگرافی در تهران - آنژیوگرافی قلب چیست؟

 

بیماری کلیوی مرحله پایانی (ESRD) به بیماری کلیوی اطلاق می شود که منجر به تخریب دائمی تعداد کافی واحد نفرون شده است که عملکرد کلیه (حذف زباله ویا آب) باید با استفاده از کلیه مصنوعی جایگزین شود (درمان جایگزینی کلیه).

 

دیالیز مزمن با استفاده از همودیالیز متناوب (IHD) یا دیالیز صفاقی انجام می شود. IHD مزمن معمولاً 2-4 روز در هفته (بسته به نوع اختلال عملکرد کلیه) ارائه می شود.

 

دیالیز صفاقی را می توان به صورت دیالیز صفاقی سیار پیوسته (CAPD) یا دیالیز صفاقی سیکلی مداوم (CCPD) ارائه کرد.

 

در CAPD، بیماران می توانند 3-5 بار در روز مبادلات غیرفعال را انجام داده و مدیریت کنند. CCPD بیماران را ملزم می کند تا برای تبادلات خودکار به دستگاه (معمولاً در شب) متصل شوند.

 

 

دیالیز صفاقی به ندرت در مراقبت های ویژه استفاده می شود. بیمارانی که دیالیز صفاقی دریافت می کنند و پایدار هستند ممکن است PD در بخش مراقبت های ویژه ادامه یابد. این توسط یک پرستار دیالیز که در زمینه PD آموزش دیده است اداره خواهد شد. اکثر بیماران بدحال که به درمان جایگزینی کلیه (CRRT) نیاز دارند، IHD یا درمان جایگزینی مداوم کلیه (CRRT) را دریافت خواهند کرد. همودیالیز متناوب و همودیالیز پیوسته از اصول یکسانی استفاده می کنند. خون از بیمار خارج می شود، از طریق فیلتر دیالیز پمپ می شود و پس از برداشتن آب اضافی و مواد زائد به بیمار بازگردانده می شود. این فیلتر بسیاری از عملکردهای واحد نفرون کلیه را انجام می دهد، از این رو، از آن به عنوان "کلیه مصنوعی" یاد می شود.

 

تفاوت عمده بین درمان های متناوب و مداوم در سرعت دفع آب و مواد زائد است. همودیالیز متناوب مقادیر زیادی آب و مواد زائد را در مدت زمان کوتاهی (معمولاً طی 4-2 ساعت) حذف می‌کند، در حالی که درمان‌های جایگزین کلیوی مداوم، آب و مواد زائد را با سرعتی آهسته‌تر از عملکرد کلیوی طبیعی حذف می‌کنند. در حالی که دیالیز متناوب به بیماران نارسایی مزمن کلیه اجازه می دهد تا مدت زمان اتصال خود به دستگاه را محدود کنند، پاکسازی سریع املاح و مایعات زمانی که بیمار از نظر همودینامیک ناپایدار است به خوبی قابل تحمل نیست.

 

در طول یک بیماری حاد، بیماران مبتلا به ESRD اغلب به درمان جایگزینی کلیوی مکرر نیاز دارند تا افزایش تولید محصولات جانبی متابولیک را مدیریت کنند. بیمارانی که دچار آسیب حاد کلیه می شوند که با مدیریت شوک برطرف نمی شود، ممکن است به درمان جایگزینی حاد کلیه نیز نیاز داشته باشند. RRT برای هر گروه ممکن است با استفاده از IHD یا CRRT ارائه شود. ثبات همودینامیک معمولاً روش را تعیین می کند.

 

همودیالیز متناوب و SLEDD هر دو با استفاده از یک دستگاه همودیالیز معمولی که مایع دیالیز (به نام دیالیز) را با افزودن الکترولیت ها و نمک ها به آب شهری که کلر زدایی شده و با استفاده از اسمز معکوس (RO) خالص شده است، ایجاد می کند. مایع دیالیز IV استریل نیست، بنابراین، نمی تواند به مسیر خون منتقل شود. IHD و SLEDD به دستگاه IHD و RO نیاز دارند و فقط توسط پرستاران آموزش دیده IHD در مرکز علوم بهداشت لندن اداره می شوند.

 

در CCTC، CRRT با استفاده از دستگاه Baxter PrisMaxTM یا PrismaFlexTM ارائه می شود. CRRT با استفاده از مایعات استریل تحویل داده می شود، بنابراین، محلول ها می توانند به عنوان مایع دیالیز یا به عنوان مایعات جایگزین به مسیر خون تحویل داده شوند.

 

چه چیزی باعث نارسایی کلیه می شود؟

عوامل زیادی وجود دارند که می توانند از عملکرد صحیح کلیه ها جلوگیری کنند. این موارد شامل قرار گرفتن در معرض آلودگی های محیطی یا برخی از داروهای سمی، تعدادی از بیماری های حاد و مزمن، تشنگی شدید یا کم آبی بدن و آسیب های کلیوی است. علت نارسایی کلیه معمولاً نوع نارسایی کلیه را نیز تعیین می کند.

بیشترین احتمال نارسایی کلیه زمانی رخ می دهد که جریان خون به کلیه ها به طور ناگهانی متوقف شود. برخی از شرایطی که باعث از دست دادن جریان خون به کلیه ها می شوند عبارتند از حمله قلبی، بیماری قلبی، آسیب بافتی یا نارسایی کبد در کبد، کم آبی، سوختگی شدید، واکنش های آلرژیک و عفونت های شدید مانند سپسیس. فشار خون و داروهای ضد التهابی نیز می توانند الگوهای جریان خون را مختل کنند.

هنگامی که ادرار از بدن دفع نمی شود، سموم انباشته شده می توانند باعث ایجاد بار اضافی در کلیه ها شوند. برخی از انواع سرطان با انسداد مجاری ادراری می توانند باعث این وضعیت شوند. اینها شامل انواع سرطان پروستات، روده بزرگ، دهانه رحم و مثانه است که شایع ترین انواع در مردان است.

سنگ کلیه، بزرگ شدن پروستات و لخته شدن خون در دستگاه ادراری می تواند به اعصابی که مثانه را کنترل می کنند آسیب برساند و در ادرار اختلال ایجاد کند و منجر به نارسایی کلیه شود. جدای از اینها؛

لخته شدن خون در داخل یا اطراف کلیه ها

عفونت،

سموم ناشی از مسمومیت با فلزات سنگین،

مواد مخدر و الکل،

واسکولیت که التهاب عروق خونی است،

لوپوس، یک بیماری خود ایمنی است که می تواند باعث التهاب بسیاری از اندام های بدن شود

گلومرولونفریت که التهاب مویرگ های کلیه است،

سندرم اورمیک همولیتیک، تجزیه گلبول های قرمز خون که معمولاً پس از عفونت باکتریایی در روده رخ می دهد.

مولتیپل میلوما،

مولتیپل میلوما که سرطان سلول های پلاسما در مغز استخوان است،

اسکلرودرمی، یک بیماری خودایمنی که پوست را تحت تاثیر قرار می دهد،

پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک، اختلالی که باعث لخته شدن خون در مویرگ ها می شود،

داروهای شیمی درمانی مورد استفاده در درمان سرطان و برخی بیماری های خودایمنی، رنگ های مورد استفاده در برخی آزمایشات تصویربرداری،

برخی از آنتی بیوتیک ها و دیابت کنترل نشده عوامل دیگری هستند که می توانند باعث نارسایی کلیه شوند.

 

علائم

افراد مبتلا به نارسایی کلیه معمولاً علائم کمی از این بیماری دارند. با این حال، در برخی موارد، هیچ علامتی وجود ندارد. از جمله علائم احتمالی عبارتند از:

کاهش مقدار ادرار

تورم در پاها، مچ پاها و پاها ناشی از عدم دفع آب اضافی در بدن توسط کلیه ها،

تنگی نفس غیر قابل توضیح

خواب آلودگی یا خستگی شدید،

حالت تهوع مداوم،

گیجی،

درد یا فشار قفسه سینه،

تشنج یا کما وجود دارد.

علائم اولیه نارسایی کلیه اغلب به سختی قابل تشخیص است، زیرا اغلب بسیار خفیف و ظریف هستند. علائم اولیه شامل کاهش برون ده ادرار، تورم اندام ها و وجود تنفس است.

 

روش های تشخیصی

نارسایی کلیه چگونه تشخیص داده می شود؟

روش های زیادی برای تعیین نوع نارسایی کلیه استفاده می شود. مهم ترین روشی که برای تشخیص نارسایی کلیه استفاده می شود، آزمایش ادرار است. نمونه ادرار برای بررسی ناهنجاری هایی مانند نشت پروتئین یا قند به داخل ادرار گرفته می شود. علاوه بر این، آزمایش رسوب ادرار نیز می تواند انجام شود. در طی این آزمایش، میزان گلبول‌های قرمز و گلبول‌های سفید خون اندازه‌گیری می‌شود و به دنبال وجود سطوح بالای باکتری و ذرات ضایعات ادراری است.

اندازه گیری میزان ادرار تولید شده یکی از ساده ترین آزمایش ها برای کمک به تشخیص نارسایی کلیه است. به عنوان مثال، انسداد مجاری ادراری ناشی از آسیب یا بسیاری از بیماری ها می تواند باعث کاهش برون ده ادرار شود.

ممکن است برای اندازه گیری موادی مانند نیتروژن اوره و کراتینین که معمولاً توسط کلیه فیلتر می شوند، آزمایش خون لازم باشد. افزایش قابل توجه در این مواد ممکن است نشان دهنده نارسایی حاد کلیه باشد.

آزمایش هایی مانند سونوگرافی، ام آر آی و سی تی اسکن تصاویری از کلیه ها و مجاری ادراری ارائه می دهند. به این ترتیب انسداد یا ناهنجاری در کلیه ها دیده می شود.

در نهایت، بیوپسی کلیه ممکن است برای بررسی کلیه ها از نظر رسوبات غیر طبیعی، اسکارها و ارگانیسم های عفونی انجام شود. بیوپسی یک روش ساده است که در هنگام بیداری انجام می شود.در طول بیوپسی، یک تکه نمونه بافت از کلیه با سوزن مخصوص گرفته می شود.

 

روش های درمانی

نارسایی کلیه چگونه می گذرد؟

روش های مختلفی برای درمان نارسایی کلیه استفاده می شود. نوع درمانی که یک فرد نیاز دارد به علت نارسایی کلیه بستگی دارد.

یکی از روش های مورد استفاده در نارسایی کلیه، دیالیز است. دیالیز عملکرد کلیه ها را با استفاده از دستگاهی برای فیلتر کردن خون و پاکسازی آن از عناصر سمی انجام می دهد.

بسته به نوع دیالیز مورد استفاده، ممکن است از یک دستگاه بزرگ یا کیسه کاتتر قابل حمل استفاده شود. یک رژیم غذایی کم پتاسیم و کم نمک باید همراه با دیالیز دنبال شود. دیالیز نارسایی کلیه را درمان نمی کند، اما شرکت منظم در جلسات، امید به زندگی را افزایش می دهد.

یکی دیگر از گزینه های درمانی نارسایی کلیه، پیوند کلیه است. کلیه پیوندی به طور طبیعی عمل می کند و نیاز به دیالیز را از بین می برد.

با این حال، دوره انتظار برای اهدای کلیه سازگار با بدن بیمار معمولا طولانی است. اگر اهداکننده زنده وجود داشته باشد، روند می تواند سریعتر پیش رود. داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی پس از جراحی برای جلوگیری از دفع کلیه جدید توسط بدن استفاده می شود.

این داروها عوارض خاص خود را دارند و گاهی اوقات شدید. جراحی پیوند ممکن است گزینه درمانی مناسبی برای هر مورد نباشد. همچنین ممکن است جراحی با شکست مواجه شود.

 بیشتربدانید:امدادگر اورژانس-مدیریت زخم بین المللی-دوره مدیریت زخم و استومی-دستیار کنار دندانپزشک-آموزش مدیریت زخم

تغذیه در نارسایی کلیه

رژیم غذایی خاصی برای افراد مبتلا به نارسایی کلیه وجود ندارد. مواردی که در طول تغذیه باید در نظر گرفته شوند به طور کلی به مرحله بیماری کلیوی و سلامت شخصی بیمار بستگی دارد.

با این حال، چند توصیه کلی می تواند ارائه شود. سدیم و پتاسیم باید محدود شود. هدف هر دو باید مصرف کمتر از 2000 میلی گرم در روز باشد. فسفر نیز مانند سدیم و پتاسیم باید به صورت محدود مصرف شود. بهتر است کمتر از 1000 میلی گرم در روز بمانید.

کاهش مصرف پروتئین در بیماری کلیوی زودرس و متوسط ​​مهم است. با این حال، در مرحله نهایی بیماری کلیوی، بسته به توصیه پزشک می توان پروتئین بیشتری مصرف کرد. مجدداً، پزشک ممکن است توصیه کند از برخی غذاها اجتناب کنید.

دیابت شایع ترین علت نارسایی کلیه است. به این بیماری نفروپاتی دیابتی می گویند. قند خون بالا کنترل نشده می تواند به کلیه ها آسیب برساند و این آسیب به مرور زمان بدتر می شود. آسیب کلیه ناشی از دیابت غیر قابل برگشت است. اما مدیریت قند خون و فشار خون می تواند به کاهش آسیب به کلیه ها کمک کند. همچنین مصرف داروهای تجویز شده برای این امر مهم است. غربالگری های منظم برای نظارت بر نارسایی کلیه در بیماران دیابتی انجام می شود.

مصرف الکل کلیه ها را مجبور می کند تا سخت تر از آنچه هستند کار کنند. در صورت نارسایی کلیه، الکلی که در سیستم متابولیزه نمی شود، تا زمانی که دیالیز شود، اثرات خود را ادامه می دهد. آبجو و شراب حاوی مقادیر زیادی فسفر هستند و اگر فیلتر نشوند می توانند باعث مشکلات جدی قلبی و حتی مرگ شوند. با این حال، بیشتر مشروبات الکلی سفت خطر یکسانی ندارند. در مورد بیماری کلیوی در مراحل پایانی و نارسایی کلیه، مصرف الکل می تواند توسط پزشک محدود شود و به طور کلی، در برخی موارد ممکن است بهتر باشد الکل را به طور کامل از رژیم غذایی حذف کنید. در مورد نارسایی کلیه، الکل به سایر اندام ها نیز آسیب بیشتری می زند و به راحتی می تواند منجر به مشکلات کبدی شود.

مرکز علم اندیشان پرستاری،یک موسسه آموزشی ثبت شده به شماره 54147 است که با هدف توسعه علوم پرستاری در ابتدای سال 1401 فعالیت خود را آغاز نموده است .

این مجموعه با در اختیار داشتن کادر مجبری از اساتید و مدرسین برجسته حوزه های مختلف علوم پزشکی،پرستاری و پیراپزشکی تلاش دارد تا بستری مناسب جهت آموزش های ضمن خدمت پرستاران فراهم سازد.

 

اگر علاقمند به گذراندن دوره CRRT هستید با مرکز علم اندیشان پرستاری میتوانید با کمک اساتید و مدرسین برجسته ما آموزش های لازم را بیاموزید.

تماس با ما

 

دوره دیالیز

گزینه های درمانی نارسایی کلیه شامل پیوند کلیه یا دیالیز است. اکثر بیماران مبتلا به مرحله نهایی بیماری کلیوی، با دیالیز درمان می شوند.

دیالیز چیست و چه کاربردی دارد؟

دیالیز حذف سموم و مایعات از بدن برای کمک به بیمارانی است که کلیه هایشان به درستی کار نمی کند. این روشی برای پاکسازی خون از مواد زائد و دفع مایعات از بدن است.

چه زمانی نیاز است؟

دیالیز معمولاً زمانی مورد نیاز است که عملکرد کلیه بیمار به زیر 10-15٪ کاهش یابد.

انواع دیالیز چیست؟

رایج‌ترین نوع دیالیز، همودیالیز است که خون را گرفته و از فیلتری برای تمیز کردن آن عبور می‌دهد. این کار را می توان در یک مرکز دیالیز یا در خانه انجام داد.
نوع دوم انجام دیالیز صفاقی است که در منزل انجام می شود و شامل خون نمی شود. در عوض، مایع استریل به داخل و خارج شکم منتقل می‌شود، به این ترتیب مواد زائد و مایعات از بدن پاک می‌شوند.

آیا دیالیز عوارض منفی دارد؟

همه افراد با درمان های دیالیز بسته به عوامل متعددی احساس خوبی ندارند و این دو روش درمانی متفاوت دارای مزایا و معایبی هستند. به عنوان مثال، بیمارانی که تحت همودیالیز قرار می‌گیرند، گاهی اوقات بعد از درمان احساس می‌کنند که از بدن خارج شده‌اند، و بیماران تحت دیالیز صفاقی گاهی اوقات در طول درمان احساس نفخ می‌کنند.

چه مدت می توانید تحت درمان دیالیز زندگی کنید؟

پزشکان بیمارانی را که بیش از 20 سال تحت دیالیز بوده اند معالجه کرده اند.

10 دلیل برای دوست داشتن کلیه ها

بسیاری از ما زندگی خود را بدون فکر کردن به دو عضو مهم لوبیا شکل در بدن خود می گذرانیم تا زمانی که آنها شروع به عملکرد نادرست کنند. این اندام ها کلیه های ما هستند که به اندازه مشت هستند و در زیر قفسه سینه در دو طرف بدن شما قرار دارند. یکی از وظایف اصلی کلیه ها دفع مواد زائد، خون اضافی و آب است که ادرار را تشکیل می دهد.
در حالی که کلیه ها یکی از مهم ترین اندام های بدن انسان هستند، اما یکی از جالب ترین اندام ها نیز می باشد.

در اینجا سه واقعیت مهم در مورد کلیه شما وجود دارد:

بیشتر انسان ها با دو کلیه به دنیا می آیند. اگر یکی از کلیه ها برداشته شود و کلیه باقیمانده بتواند از دست رفته را جبران کند، بدن تنها حدود 25 درصد از عملکرد کلی کلیه خود را از دست می دهد. هر چه سن شما بالاتر می رود، این کار دشوارتر می شود.
به طور متوسط، کلیه تنها حدود 0.5 درصد وزن بدن را تشکیل می دهد، اما خون بیشتری نسبت به سایر اندام ها به جز کبد و قلب دریافت می کند.
نفرون ها در کلیه ها زندگی می کنند و واحدهای فیلتر کننده هستند. هر کلیه به طور متوسط 1 تا 2 میلیون نفرون دارد. اگر نفرون ها را از بدن خارج کرده و در کنار یکدیگر قرار می دادند، تقریباً 10 مایل را پوشش می داد.

بیشتر بدانید: مراقبت های شیمی درمانی-مدیریت زخم-دوره ICU-OH-دوره آموزش CCU

اگر علاقمند به گذراندن دوره CRRT هستید با مرکز علم اندیشان پرستاری میتوانید با کمک اساتید و مدرسین برجسته ما آموزش های لازم را بیاموزید.

تماس با ما

 

10 دلیل برای دوست داشتن کلیه ها

دلایل زیادی وجود دارد که چرا باید کلیه های خود را دوست داشته باشید زیرا آنها عملکردهای اساسی زیادی دارند. 10 دلیل اصلی شامل موارد زیر است:

کلیه مسئول تنظیم تعادل مایعات است. این تنظیم با واکنش به تغییرات سطح آب بدن در طول روز و تنظیم بر اساس آن انجام می شود.
آیا می دانستید فشار خون بالا دومین عامل نارسایی کلیه است؟ این به این دلیل است که با گذشت زمان، فشار خون بالا که کنترل نشده است، باعث سخت شدن، تنگ شدن یا ضعیف شدن شریان های اطراف کلیه می شود و این منجر به آسیب به جریان خون می شود. کلیه ها به تنظیم فشار خون در بدن کمک می کنند و در صورت کاهش بیش از حد فشار خون، آن را افزایش می دهند.
کلیه ها با تولید هورمونی به نام اریتروپویتین به پیشگیری از کم خونی کمک می کنند که به بدن شما می گوید گلبول های قرمز بسازد.
روزانه بیش از 200 لیتر خون از طریق کلیه ها فیلتر می شود و بیش از 2 لیتر آب، مواد زائد و سموم دفع می شود. تقریباً 2 لیتر به عنوان ادرار از بدن خارج می شود، در حالی که باقی مانده در بدن باقی می ماند.
کلیه ها همچنین قادر به تولید ویتامین D در بدن هستند. پوست در درجه اول وقتی در معرض نور خورشید قرار می گیرد ویتامین D تولید می کند. اگر پوست از کار بیفتد، کار به کبد منتقل می شود. اگر کبد از کار بیفتد، کار به کلیه ها سپرده می شود. ویتامین D به حفظ کلسیم کمک می کند تا استخوان های شما قوی بماند.
کلیه ها با حذف سموم و مواد زائد از خون شما به عنوان فیلتر عمل می کنند.
تمام داروها در نهایت از بدن دفع می شوند و این کار از طریق کلیه ها به شکل ادرار انجام می شود.
الکترولیت ها در بدن از طریق کلیه ها تنظیم می شوند، مانند پتاسیم، سدیم، منیزیم و کلسیم. کلیه ها این تعادل را با نوسان دادن سطح سدیم در حد نیاز بدن حفظ می کنند. اگر سطح الکترولیت‌ها در خون شما خیلی پایین یا خیلی زیاد شود، منجر به عدم تعادل می‌شود که می‌تواند بر عملکرد طبیعی بدن تأثیر بگذارد.
کلیه ها با ریه ها کار می کنند تا سطح اسید موجود در غذا را در بدن حفظ کنند.
هورمون مهمی در کلیه ها به نام رنین تولید می شود. رنین به نگه داشتن فشار خون در سطح متوسط و حفظ سطح سالم پتاسیم و سدیم در بدن کمک می کند. هنگامی که فشار خون شما بسیار پایین می آید، رنین در جریان خون شما آزاد می شود.

سالم نگه داشتن کلیه

اکنون که 10 دلیل اصلی برای دوست داشتن کلیه های خود را خوانده اید، مهم است که اهمیت سلامت کلیه خود را درک کنید. در اینجا چند نکته برای حفظ سلامت کلیه ها آورده شده است:

فعال بمانید و وزن سالم خود را حفظ کنید: ورزش منظم در تمام بخش های زندگی شما مفید است، اما می تواند به پیشگیری از بیماری مزمن کلیوی، حفظ فشار خون و تقویت سلامت قلب کمک کند. یافتن فعالیتی که می توانید با آن سرگرم شوید و مشغول بمانید مهم است.
هنگام مراقبت از کلیه، حفظ وزن سالم بسیار مهم است. اضافه وزن کلیه های شما را مجبور می کند که سخت تر کار کنند و ضایعات را بالاتر از حد متوسط فیلتر کنند. وقتی تعداد شما بیشتر باشد، کلیه‌های شما باید سخت‌تر کار کنند تا به این روند ادامه دهند. حفظ وزن مناسب باعث می شود کلیه های شما بهتر عمل کنند.

رژیم غذایی سالم را حفظ کنید: تغذیه سالم و حفظ یک رژیم غذایی سالم می تواند به تنظیم وزن بدن، کاهش فشار خون و پیشگیری از دیابت و بیماری قلبی کمک کند.
همچنین کاهش مصرف سدیم بسیار مهم است. روزانه حدود 2 تا 3 گرم نمک توصیه می شود، از جمله نمک موجود در غذاهای شما. یکی از راه‌های کاهش مصرف سدیم این است که خودتان غذاها را تهیه کنید و مقدار غذای فرآوری شده یا آماده مصرفی را محدود کنید.

قند خون خود را کنترل کنید: مهم است که سطح قند خون خود را برای معاینه عمومی بدن خود بررسی کنید. این می تواند به این دلیل باشد که بیش از نیمی از افرادی که دیابت دارند، نمی دانند دیابت دارند. افراد مبتلا به دیابت یا بیماری هایی که باعث افزایش قند خون می شوند، بیشتر در معرض آسیب کلیه هستند. تحت کنترل نگه داشتن قند خون، خطر آسیب به کلیه ها را کاهش می دهد.

فشار خون را کنترل کنید: فشار خون بالا می تواند به کلیه های شما آسیب برساند. اگر فشار خون بالا همراه با سایر مشکلات سلامتی مانند بیماری قلبی، دیابت یا کلسترول بالا رخ دهد، تأثیر آن بر بدن شما می تواند قابل توجه باشد.