مدیریت زخم؛ پانسمان زخم نقش اساسی در مراقبت و بهبود زخم دارد. آنچه ممکن است ندانید این است که انواع مختلفی از پانسمان های زخم وجود دارد که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند که آنها را برای زخم های خاص مناسب می کند. در واقع، بیش از 3000 پانسمان زخم مختلف برای کمک به رسیدگی به تمام جنبه های مختلف مراقبت از زخم وجود دارد.

در حالی که یک متخصص مراقبت از زخم می تواند به شما در تعیین پانسمان مناسب برای زخم کمک کند، داشتن درک کامل از انواع مختلف پانسمان ها و زمان استفاده از آنها می تواند در بهبود زخم و جلوگیری از عوارض بسیار مهم باشد.

 

برای گذراندن کارگاه مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

کدام ابزارها و تکنیک‌های مخصوص برای مدیریت زخم در دوره‌های آموزشی معرفی می‌شوند؟

در دوره‌های آموزشی مدیریت زخم، ابزارها و تکنیک‌های خاصی معرفی می‌شوند که بسته به نوع زخم و شرایط بیمار متفاوت هستند. برخی از ابزارها و تکنیک‌های رایج شامل موارد زیر هستند:

 

1. ابزارهای ارزیابی زخم

پروب زخم: برای بررسی عمق و وجود فضاهای زیر پوستی.

اسکن‌های نوری یا دیجیتالی: برای ارزیابی ابعاد زخم و پایش تغییرات در طول زمان.

چارت‌های ارزیابی زخم: مانند ابزار PUSH (Pressure Ulcer Scale for Healing) یا Bates-Jensen Wound Assessment Tool.

 

2. ابزارهای ضدعفونی و پاکسازی

سرم شستشو (سالین نرمال): برای شستشوی زخم و حذف ترشحات.

گازهای استریل و پدهای مخصوص: برای تمیز کردن و خشک کردن زخم.

مواد ضدعفونی‌کننده: مانند کلرهگزیدین یا پوویدون-آیودین (در موارد خاص).

 

3. پانسمان‌ها و مواد ترمیمی

پانسمان‌های هیدروکلوئید و هیدروژل: برای حفظ رطوبت زخم و تسریع بهبود.

پانسمان‌های فومی: برای جذب ترشحات زخم.

پانسمان‌های آغشته به نقره یا کربن: برای کنترل عفونت.

مواد بیولوژیکی: مانند کلاژن یا فاکتورهای رشد برای زخم‌های مزمن.

 

4. تکنیک‌های تخصصی

درمان زخم با فشار منفی (NPWT): برای بهبود جریان خون و کاهش ترشحات.

درمان‌های لیزری یا نور درمانی: برای تحریک بافت‌های ترمیمی.

تکنیک‌های دبریدمان (پاکسازی زخم):

دبریدمان مکانیکی.

دبریدمان آنزیمی.

دبریدمان جراحی.

دبریدمان بیولوژیکی (مانند استفاده از لارو درمانی).

 

5. مدیریت درد و عفونت

داروهای موضعی: مانند پمادهای آنتی‌بیوتیک.

کنترل سیستمیک عفونت: با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی یا تزریقی.

استفاده از مواد بی‌حس‌کننده موضعی: برای کاهش درد در حین تعویض پانسمان.

 

6. آموزش و پایش بیمار

ارزیابی تغذیه‌ای: جهت بهبود روند ترمیم بافتی.

آموزش تغییر وضعیت: برای کاهش فشار بر روی زخم.

استفاده از کفش‌ها یا تجهیزات ارتوپدی: برای زخم‌های ناشی از دیابت یا زخم‌های فشار.

این موارد به‌طور عملی در دوره‌های مدیریت زخم آموزش داده می‌شوند تا افراد شرکت‌کننده توانایی استفاده از جدیدترین تکنیک‌ها و ابزارها را به‌دست آورند.

 

آموزش پرستاران در مدیریت زخم چه تأثیری بر کاهش عوارض و افزایش نرخ بهبودی دارد؟

آموزش پرستاران در مدیریت زخم تأثیر عمیقی بر کاهش عوارض و افزایش نرخ بهبودی بیماران دارد. این تأثیرات از چند جنبه قابل بررسی است:

 

1. افزایش دانش تخصصی و مهارت عملی

شناخت انواع زخم‌ها: پرستاران با انواع زخم‌ها (مانند زخم‌های فشاری، دیابتی، جراحی و عفونی) و مراحل ترمیم آن‌ها آشنا می‌شوند. این آگاهی باعث می‌شود روش‌های درمانی مناسب‌تری انتخاب شود.

تسلط بر تکنیک‌های پیشرفته: آموزش تکنیک‌هایی مانند دبریدمان، فشار منفی و استفاده از پانسمان‌های پیشرفته به پرستاران این امکان را می‌دهد که زخم‌ها را به صورت دقیق‌تر و حرفه‌ای‌تر مدیریت کنند.

 

2. کاهش عوارض ناشی از زخم

پیشگیری از عفونت: پرستاران آموزش‌دیده می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های مناسب ضدعفونی و پانسمان، خطر عفونت زخم را به حداقل برسانند.

پیشگیری از زخم‌های مزمن: مداخلات مناسب در مراحل اولیه زخم از مزمن شدن آن جلوگیری می‌کند.

کاهش عوارض سیستمی: مدیریت صحیح زخم می‌تواند از عوارضی مانند گسترش عفونت به سایر اندام‌ها، سپسیس و حتی آمپوتاسیون جلوگیری کند.

 

3. افزایش سرعت بهبودی

انتخاب درمان‌های شخصی‌سازی‌شده: پرستاران آموزش‌دیده می‌توانند درمان‌ها را بر اساس شرایط و نیازهای خاص بیمار تنظیم کنند، که این موضوع به تسریع روند بهبودی کمک می‌کند.

کنترل مناسب رطوبت زخم: استفاده از پانسمان‌های پیشرفته و تکنیک‌های حفظ رطوبت به روند ترمیم بافت کمک می‌کند.

توجه به عوامل تغذیه‌ای و مراقبت جامع: پرستاران می‌توانند با تمرکز بر تغذیه مناسب بیمار، نقش حیاتی در ترمیم زخم‌ها ایفا کنند.

 

4. بهبود کیفیت زندگی بیمار

کاهش درد و ناراحتی: مراقبت صحیح و تعویض حرفه‌ای پانسمان‌ها می‌تواند درد بیمار را کاهش دهد.

افزایش رضایت بیمار: مدیریت مؤثر زخم باعث کاهش بستری‌های مکرر و تسریع بازگشت بیمار به فعالیت‌های روزمره می‌شود.

 

5. صرفه‌جویی در هزینه‌های درمانی

کاهش مدت بستری: درمان مؤثرتر زخم‌ها منجر به کاهش نیاز به بستری طولانی‌مدت یا جراحی‌های ثانویه می‌شود.

کاهش هزینه‌های ناشی از عوارض: جلوگیری از عفونت‌ها و سایر عوارض زخم به کاهش هزینه‌های درمان کمک می‌کند.

 

6. ارتقای استانداردهای مراقبت

هماهنگی با جدیدترین دستورالعمل‌ها: پرستاران با استانداردهای بین‌المللی مدیریت زخم آشنا می‌شوند که باعث بهبود کیفیت خدمات مراقبتی می‌شود.

توانمندسازی در نقش آموزش‌دهنده: پرستاران آموزش‌دیده می‌توانند دانش خود را به دیگر اعضای تیم درمانی و حتی بیماران منتقل کنند.

شواهد پژوهشی

مطالعات نشان داده‌اند که آموزش پرستاران در مدیریت زخم باعث:

 

کاهش ۳۰-۵۰٪ نرخ عفونت زخم‌های جراحی.

افزایش تا ۴۰٪ نرخ بهبودی زخم‌های مزمن.

کاهش قابل‌توجه موارد بستری مجدد و عوارض جانبی شده است.

این موارد نشان‌دهنده اهمیت بالای آموزش پرستاران در مدیریت زخم و نقش آن در بهبود نتایج درمانی است.

دوره‌های مدیریت زخم یکی از دوره‌های تخصصی و حیاتی در حوزه مراقبت‌های بهداشتی و درمانی هستند که برای پرستاران، تکنسین‌های پزشکی، و سایر اعضای تیم درمانی طراحی شده‌اند. این دوره‌ها اهمیت ویژه‌ای دارند زیرا مدیریت صحیح زخم‌ها می‌تواند به تسریع روند بهبود بیماران، کاهش عوارض و به حداقل رساندن خطرات عفونت کمک کند. در این مقاله، فواید دوره‌های آموزشی مدیریت زخم بررسی شده و اشاره می‌شود که چگونه این دوره‌ها می‌توانند به فرد کمک کنند تا مهارت‌های خود را در این زمینه به‌طور مؤثر ارتقاء دهد. همچنین، موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری به عنوان یک مرجع معتبر برای دریافت این آموزش‌ها معرفی می‌شود.

 

۱. افزایش توانایی در شناسایی انواع زخم‌ها

اولین و مهم‌ترین فایده‌ای که دوره‌های مدیریت زخم برای شرکت‌کنندگان دارند، آموزش نحوه شناسایی انواع زخم‌ها است. زخم‌ها انواع مختلفی دارند، از جمله زخم‌های حاد، مزمن، زخم‌های جراحی، زخم‌های ناشی از دیابت و یا زخم‌های ناشی از فشار. هر نوع زخم نیازمند روش درمانی خاصی است که از عفونت و سایر مشکلات جلوگیری کند. در این دوره‌ها، فرد آموزش می‌بیند که چگونه انواع زخم‌ها را شناسایی کرده و بهترین روش درمانی را برای هر نوع زخم به‌کار گیرد.

 

۲. یادگیری روش‌های نوین درمان و مراقبت از زخم‌ها

دوره‌های آموزشی مدیریت زخم علاوه بر آموزش مباحث پایه، شامل تکنیک‌ها و روش‌های جدید درمان و مراقبت از زخم‌ها نیز هستند. این شامل استفاده از پانسمان‌های پیشرفته، داروهای موضعی و روش‌های درمانی نوین مانند درمان با فشار منفی (VAC therapy) یا درمان با استفاده از سلول‌های بنیادی می‌باشد. با گذراندن این دوره‌ها، افراد قادر خواهند بود که از روش‌های درمانی پیشرفته برای تسریع فرآیند بهبود و جلوگیری از عوارض استفاده کنند.

 

۳. کاهش خطر عفونت و تسریع روند بهبود

یکی از اصلی‌ترین اهداف مدیریت زخم، جلوگیری از عفونت و تسریع روند بهبود است. در دوره‌های آموزشی مدیریت زخم، شرکت‌کنندگان با تکنیک‌های دقیق پانسمان، تمیز کردن و مراقبت از زخم‌ها آشنا می‌شوند که از ورود میکروب‌ها به زخم جلوگیری می‌کند. همچنین، آموزش در مورد استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، ضدعفونی‌کننده‌ها و سایر مواد دارویی مناسب برای کاهش عفونت‌ها و تسریع روند بهبود بسیار مفید است. این مهارت‌ها باعث می‌شوند که بیماران در مدت زمانی کوتاه‌تری بهبود یابند و احتمال بروز عوارض و مشکلات جدی مانند گانگرن یا سپسیس کاهش یابد.

 

۴. پیشگیری از زخم‌های فشار (Pressure Ulcers)

زخم‌های فشار یکی از مشکلات رایج در بیمارانی است که طولانی‌مدت در بستر هستند یا توانایی حرکت ندارند. در دوره‌های مدیریت زخم، شرکت‌کنندگان یاد می‌گیرند که چگونه از بروز زخم‌های فشار پیشگیری کنند. این آموزش‌ها شامل تغییرات منظم موقعیت بیمار، استفاده از تخت‌ها و تشک‌های مناسب، و مراقبت‌های دقیق از پوست بیمار است. با یادگیری این مهارت‌ها، افراد می‌توانند از بروز این نوع زخم‌ها که اغلب منجر به عفونت‌ها و مشکلات طولانی‌مدت می‌شود، جلوگیری کنند.

 

۵. بهبود کیفیت زندگی بیماران

مدیریت صحیح زخم‌ها نه تنها به بهبود جسمانی بیماران کمک می‌کند، بلکه کیفیت زندگی آن‌ها را نیز بهبود می‌بخشد. زخم‌های دردناک و مزمن می‌توانند تأثیر زیادی بر روحیه و سلامت روان بیمار بگذارند. اما با آموزش روش‌های صحیح مدیریت زخم‌ها، می‌توان درد و ناراحتی بیماران را کاهش داد و فرآیند بهبود را تسریع کرد. همچنین، بیماران به دلیل مراقبت‌های مؤثر و به‌موقع، احساس امنیت بیشتری خواهند داشت و از ناراحتی‌های ناشی از زخم‌های غیرقابل درمان جلوگیری خواهد شد.

 

۶. آموزش مهارت‌های ارتباطی با بیماران و خانواده‌ها

مدیریت زخم‌ها نه تنها نیازمند مهارت‌های بالینی است بلکه به مهارت‌های ارتباطی نیز بستگی دارد. در دوره‌های مدیریت زخم، شرکت‌کنندگان با نحوه برقراری ارتباط مؤثر با بیماران و خانواده‌های آن‌ها آشنا می‌شوند. برای مثال، آموزش دادن به خانواده‌ها درباره چگونگی مراقبت از زخم‌های خانگی یا نحوه تغییر پانسمان می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از بروز عوارض و بهبود وضعیت بیمار داشته باشد. این مهارت‌ها به پرستاران و تکنسین‌ها کمک می‌کند که در شرایط مختلف بتوانند راهنمایی‌های دقیق و مفیدی به بیماران و خانواده‌های آن‌ها ارائه دهند.

 

۷. آموزش مدیریت زخم در بیماری‌های خاص

در دوره‌های مدیریت زخم، فرد آموزش می‌بیند که چگونه زخم‌های ناشی از بیماری‌های خاص مانند دیابت یا سرطان را مدیریت کند. برای مثال، در بیماران دیابتی که ممکن است دارای مشکلات گردش خون و حساسیت پوستی باشند، مراقبت ویژه‌ای برای جلوگیری از عفونت و تسریع فرآیند بهبود ضروری است. همچنین، در بیماران سرطانی که تحت درمان‌های شیمی‌درمانی یا رادیوتراپی هستند، زخم‌ها ممکن است به‌دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن به‌طور جدی آسیب ببینند. دوره‌های تخصصی مدیریت زخم در این موارد به افراد کمک می‌کنند تا درمان‌ها و روش‌های خاص هر بیماری را برای مراقبت بهینه از زخم‌ها یاد بگیرند.

 

۸. به‌روز رسانی اطلاعات با آخرین تحقیقات و روش‌های علمی

با توجه به پیشرفت‌های علمی و تحقیقاتی در زمینه درمان زخم‌ها، دوره‌های آموزشی مدیریت زخم به‌طور مداوم به‌روز می‌شوند تا آخرین یافته‌ها و روش‌های درمانی به شرکت‌کنندگان آموزش داده شود. این دوره‌ها معمولاً شامل آخرین متدها و تحقیقات علمی هستند که به فرد کمک می‌کنند تا از روش‌های جدید و اثربخش برای درمان زخم‌ها بهره‌برداری کند. آگاهی از این تغییرات می‌تواند به کاهش زمان بهبودی و افزایش موفقیت درمان‌ها منجر شود.

 

موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری

موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری با ارائه دوره‌های تخصصی مدیریت زخم، امکان یادگیری مهارت‌های کاربردی و علمی را به دانشجویان می‌دهد. این موسسه با بهره‌گیری از اساتید مجرب و تجهیزات پیشرفته، دوره‌هایی طراحی کرده است که شرکت‌کنندگان می‌توانند با به‌کارگیری آن‌ها در محیط‌های بالینی، به‌طور مؤثرتر و سریع‌تر به درمان و مدیریت زخم‌ها بپردازند. دوره‌های آموزشی در این موسسه به‌صورت عملی و تئوری برگزار می‌شوند و به شرکت‌کنندگان فرصت می‌دهند تا در شرایط شبیه‌سازی شده، مهارت‌های خود را تقویت کنند.

 

باید بدانید

دوره‌های آموزشی مدیریت زخم به‌ویژه برای افرادی که در زمینه مراقبت‌های بهداشتی و پزشکی فعالیت می‌کنند، از اهمیت بالایی برخوردار است. این دوره‌ها به افراد کمک می‌کنند تا مهارت‌های لازم برای شناسایی، درمان و پیشگیری از انواع زخم‌ها را یاد بگیرند و بهبود کیفیت زندگی بیماران را تضمین کنند. موسسه آموزش مهارتی و حرفه‌ای علوم پزشکی علم اندیشان پرستاری با ارائه دوره‌های تخصصی و جامع در این زمینه، به شما کمک می‌کند که دانش و مهارت‌های مورد نیاز را برای مدیریت مؤثر زخم‌ها کسب کنید و در حرفه خود به یک متخصص کارآزموده تبدیل شوید.

مقدمه ای بر پانسمان زخم

انواع مختلف پانسمان‌های مراقبت از زخم پانسمان‌های زخم موادی هستند که برای بهبود زخم، محافظت از آنها در برابر عفونت و جلوگیری از آسیب بیشتر روی زخم‌ها اعمال می‌شوند. آنها در اشکال و انواع مختلف وجود دارند. هر یک اهداف و مزایای خاص خود را دارند. همانطور که گفته شد، عملکرد اولیه پانسمان زخم فراهم کردن یک محیط مرطوب برای بهبود زخم است که باعث رشد سلول های سالم و تسهیل روند بهبودی می شود.

 

پانسمان زخم متداول

بیایید نگاهی عمیق‌تر به برخی از رایج‌ترین پانسمان‌های سنتی و مدرن زخم که اغلب در مراقبت از زخم استفاده می‌شوند، بیندازیم. توجه به این نکته مهم است که برخی از پانسمان های زخم ممکن است برای همه انواع زخم ها مناسب نباشند، و همیشه بهتر است با یک متخصص مراقبت از زخم مشورت کنید تا بهترین درمان برای یک زخم خاص را تعیین کنید.

 

1. پانسمان گازی

پانسمان گازی نوعی پانسمان زخم سنتی است که از پنبه بافته شده یا الیاف مصنوعی ساخته می شود. آنها همه کاره، ارزان و به آسانی در دسترس هستند و آنها را به گزینه ای محبوب برای مراقبت از زخم تبدیل می کند. آنها را می توان به تنهایی یا در ترکیب با سایر پانسمان ها برای جذب ترشحات زخم (مایع ترشح شده از زخم ها در طول فرآیند بهبودی، که در غیر این صورت به عنوان چرک شناخته می شود) استفاده کرد و یک سد محافظ برای بستر زخم ایجاد کرد. با این حال، آنها برای چندین نوع زخم جدی مناسب نیستند، زیرا می توانند خشک شوند و به آن ناحیه بچسبند و باعث ضربه و تاخیر در روند بهبودی شوند.

 

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان زخم گازی استفاده شود:

پوشاندن و محافظت از زخم های سطحی مانند خراش یا پارگی.

جذب زهکشی زخم از برش ها یا پارگی های جراحی.

استفاده از داروهای موضعی روی زخم ها با استفاده از پانسمان های گاز آغشته شده.

پوشش و محافظت از سوختگی های درجه دو.

پانسمان زخم های فشاری یا زخم های مزمن با زهکشی سبک.

بسته بندی زخم ها یا حفره های عمیق با گاز ساده برای کمک به کنترل خونریزی و تقویت لخته شدن.

 

2. پانسمان های غیر چسبنده

پانسمان های غیر چسبنده برای به حداقل رساندن ضربه و درد در هنگام تعویض پانسمان طراحی شده اند. آنها از موادی ساخته شده اند که به زخم نمی چسبند، مانند سیلیکون یا پارچه هایی با چسبندگی کم. این نوع پانسمان‌ها را می‌توان برای زخم‌هایی با بافت ظریف یا شکننده مانند سوختگی، پیوند پوست و محل‌های اهداکننده استفاده کرد. با این حال، آنها ممکن است برای زخم های شدید ترشح یا زخم های عفونی مناسب نباشند، زیرا می توانند یک محیط گرم و مرطوب ایجاد کنند که رشد باکتری ها را تشویق می کند.

 

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان های غیر چسبنده استفاده شود:

زخم های سطحی مانند خراشیدگی.

محافظت از سوختگی در برابر آسیب بیشتر

محل های اهدایی که در آن پوست برای پیوند برداشته شده است.

زخم های بعد از عمل برای کمک به محافظت از ناحیه

 

3. پانسمان هیدروکلوئیدی

پانسمان های هیدروکلوئیدی پدهای جاذب با پشت چسب قوی هستند که اغلب برای زخم های با ترشح کم تا متوسط استفاده می شود. عوامل ژل ساز موجود در این پانسمان ها بسیار جاذب هستند و به مرطوب نگه داشتن ناحیه کمک می کنند. آنها به محافظت از زخم در برابر آلودگی، کاهش درد و بهبود زخم کمک می کنند.

 

برای گذراندن کارگاه مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان های هیدروکلوئیدی استفاده شود:

زخم های فشاری

زخم پای دیابتی

سوختگی های جزئی یا سطحی

ساییدگی ها

پارگی پوست

 

4. پانسمان فوم

پانسمان های فوم که اغلب از فوم پلی اورتان ساخته می شوند، اغلب برای زخم های متوسط تا شدید استفاده می شوند. این پانسمان ها اثر نرم و بالشتکی دارند و مقدار زیادی ترشح زخم را جذب می کنند که به کاهش خطر خیساندن کمک می کند.

 

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان های فوم استفاده شود:

زخم های وریدی پا

زخم های فشاری

زخم پای دیابتی

زخم های جراحی

زخم های تروماتیک

پارگی پوست

فیستول

 

5. پانسمان آلژینات

پانسمان آلژینات از جلبک دریایی ساخته می شود و حاوی یون های کلسیم و سدیم است که در تماس با زخم ماده ای ژل مانند ایجاد می کند.

 

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان آلژینات استفاده شود:

زخم های تراوش کننده متوسط تا شدید

زخم های جراحی

زخم های تروماتیک

زخم های سوختگی با ضخامت جزئی

مجاری سینوسی را مدیریت کنید

 

بیشتر بدانید: دستیار دندانپزشکی چیست؟-آموزش شیمی درمانی-مراقبت های شیمی درمانی-دوره آموزش مراقبت های ویژه آی سی یو

6. پانسمان فیلم شفاف

پانسمان های فیلم شفاف نازک، شفاف و ضد آب هستند و امکان مشاهده زخم را بدون برداشتن پانسمان فراهم می کنند. آنها اغلب از غشاهای پلیمری ساخته می شوند که به اکسیژن اجازه می دهد در حالی که بخار آزاد می شود به زخم برسد. پانسمان های فیلم شفاف می توانند به کاهش درد و محافظت از زخم در برابر آلودگی ها در حین بهبود کمک کنند.

 

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان های فیلم شفاف استفاده شود:

زخم های سطحی

پارگی پوست

زخم های فشاری

از برش های بعد از جراحی محافظت کنید

 

7. پانسمان هیدروژل

پانسمان های هیدروژل از آب یا گلیسیرین تشکیل شده اند و یک محیط مرطوب زخم ایجاد می کنند که برای بهبود زخم مفید است. پانسمان های هیدروژل یک انتخاب رایج برای زخم های خشک با حداقل زهکشی هستند، زیرا می توانند به جلوگیری از خشک شدن، تقویت اتولیز و کاهش درد زخم کمک کنند.

 

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان های هیدروژل استفاده شود:

زخم های خشک یا کم آب را هیدراته کنید

زخم های سوختگی با ضخامت جزئی را مدیریت کنید

زخم های فشاری

درماتیت پرتویی

زخم های نکروزه

 

8. پانسمان کلاژن

این نوع پانسمان زخم حاوی کلاژن است، پروتئینی که در بدن انسان یافت می شود و بهبود را تسهیل می کند. این پانسمان ها را می توان از منابع حیوانی یا انسانی تهیه کرد و در اشکال مختلف از جمله ژل، پودر و ورقه موجود است. پانسمان زخم کلاژن می تواند به کاهش التهاب کمک کند و یک سد محافظ در اطراف زخم ایجاد کند. با این حال، آنها ممکن است برای زخم هایی با ترشح بیش از حد مناسب نباشند، زیرا ممکن است اشباع شده و کارایی خود را از دست بدهند. علاوه بر این، پانسمان زخم کلاژن ممکن است برای افراد مبتلا به آلرژی به کلاژن یا سایر محصولات حیوانی مناسب نباشد.

برای گذراندن کارگاه مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان کلاژن استفاده شود:

زخم های مزمن

زخم های جراحی

زخم های سوختگی عمیق

زخم های حاد

زخم هایی با بافت دانه بندی

 

9. پانسمان نقره

پانسمان زخم نقره حاوی نقره است، یک عامل ضد میکروبی طبیعی که می تواند به پیشگیری و درمان عفونت زخم کمک کند. این پانسمان‌ها ممکن است حاوی نقره به اشکال مختلف از جمله یون‌ها، ذرات یا ترکیبات باشند و در کاربردهای مختلفی مانند ژل، فوم و فیلم در دسترس هستند. در حالی که در برخی موارد موثر است، استفاده طولانی مدت از پانسمان زخم نقره ممکن است منجر به سمیت نقره شود که می تواند باعث تغییر رنگ پوست، اختلال در بهبود زخم و سایر عوارض جانبی شود. به این ترتیب، استفاده از پانسمان های نقره ای زخم تحت راهنمایی یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا متخصص مراقبت از زخم، بسیار مهم است.

 

نمونه هایی که ممکن است از پانسمان های نقره استفاده شود:

زخم های عفونی

زخم های مزمن

زخم های سوختگی

زخم های جراحی

زخم تروما

 

10. پانسمان کامپوزیت

پانسمان زخم کامپوزیت نوعی پانسمان است که مواد مختلفی مانند فوم، هیدروکلوئید و آلژینات را در یک پانسمان ترکیب می‌کند. این پانسمان ها برای ارائه ترکیبی از فواید مانند جذب، کنترل رطوبت و محافظت طراحی شده اند و اغلب در مدیریت زخم های پیچیده استفاده می شوند. پانسمان های کامپوزیتی به ویژه برای زخم هایی با مراحل بهبودی چندگانه یا برای زخم هایی که نیازهای متفاوتی در مراحل مختلف بهبود دارند، مفید هستند. آنها همچنین ممکن است برای مدیریت زخم هایی با الگوهای تخلیه پیچیده مانند فیستول یا سینوس استفاده شوند.

 

پانسمان های تخصصی زخم

پانسمان های تخصصی زخم برای انواع خاصی از زخم ها، اغلب در موارد بسیار جدی استفاده می شود. فقط متخصصان پزشکی آنها را اداره می کنند. پانسمان های تخصصی زخم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

پانسمان درمان زخم با فشار منفی NPWT

پانسمان های بیولوژیکی

پانسمان های پوستی مهندسی شده زیستی

پانسمان های NPWT پانسمان های پیشرفته ای هستند که از فشار منفی برای حذف مایع اضافی استفاده می کنند. از فشار زیر اتمی برای کاهش ترشحات ناشی از التهاب استفاده می کند.

پانسمان‌های بیولوژیکی از بافت انسانی یا حیوانی یا سایر منابع طبیعی ساخته می‌شوند و برای تشویق به بهبود زخم‌های شدید استفاده می‌شوند. پانسمان های پوستی مهندسی زیستی، اتوگرافت هایی هستند که معمولاً از سلول های پوستی بیمار رشد می کنند و برای جایگزینی بافت پوست از دست رفته استفاده می شوند.

 بیشتر بدانید: مدیریت زخم بین المللی-امدادگر اورژانس-دوره آموزش CCU-دوره جامع و تخصصی پرستاری دیالیز

زمان استفاده از انواع خاصی از پانسمان های زخم

پانسمان زخم توسط پزشک انجام شده و استفاده از پانسمان مناسب زخم تا حد زیادی به عوامل مختلفی مانند نوع زخم، مرحله بهبودی و محل آسیب بستگی دارد. زخم‌هایی که در خانه پانسمان می‌شوند با زخم‌هایی که در یک مرکز مراقبت از زخم حرفه‌ای پانسمان می‌شوند، بسیار متفاوت است. همانطور که در بالا اشاره شد، همیشه توصیه می‌شود که در مورد نوع پانسمان و توصیه‌هایی برای تعویض آن، با یک متخصص زخم مشورت کنید.

زخم های سطحی را معمولاً می توان در خانه با پانسمان های ساده مانند گاز، گچ، بانداژ و پشم پنبه درمان کرد. با این حال، این پانسمان‌های سنتی ممکن است در برخی مواقع در صورت برداشتن آسیب ببینند، زیرا معمولاً به زخم می‌چسبند. آنها همچنین به خودی خود یک محیط مرطوب ایجاد نمی کنند، به همین دلیل استفاده از ژل ترمیم کننده زخم یا کرم موضعی مهم است تا محل پوست شکسته مرطوب بماند.

زخم های عمیق ممکن است به پانسمان های پیشرفته مانند فوم یا آلژینات نیاز داشته باشند. برخی از این ها را می توان بدون نسخه خریداری کرد و در خانه تجویز کرد، اما اگر زخم عمیق است یا در خطر عفونت است، بهتر است برای انجام آن از یک متخصص استفاده کنید. بسته به اینکه زخم ترشح می کند، نیاز به تخلیه دارد، می سوزد یا عوامل مختلفی دارد، یک پانسمان مناسب تعیین می شود.

 

پانسمان برای زخم های جدی تر بسته به نوع آسیب می تواند متفاوت باشد. مثلا:

بسیاری از زخم های مزمن می توانند از پانسمان های کلاژن بهره مند شوند

زخم های عفونی را می توان با پانسمان های نقره ای درمان کرد

زخم های سوختگی معمولا با پانسمان های تخصصی که خنک کننده و تسکین درد هستند، درمان می شوند

زخم های فشاری را می توان با پانسمان هایی که فشار را بر ناحیه آسیب دیده کاهش می دهد، درمان کرد

زخم های جراحی معمولاً به پانسمان هایی نیاز دارند که باعث بهبودی و جلوگیری از عفونت شوند

زخم های تروماتیک ممکن است به پانسمان های تخصصی برای بازسازی بافت نیاز داشته باشند

زخم پای دیابتی همچنین ممکن است به پانسمان های خاصی نیاز داشته باشد که باعث بهبودی و محافظت در برابر عفونت می شود.

برای گذراندن کارگاه مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

مدیریت زخم

نکات اضافی برای پانسمان زخم ها

برای متخصص مراقبت از زخم که پانسمان زخم را در دست دارد، هنگامی که دچار بریدگی، خراش یا هر نوع زخم دیگری می‌شوید، مراقبت صحیح از آن برای کمک به بهبود و جلوگیری از عفونت بسیار مهم است.
در اینجا چند نکته اضافی برای پانسمان مناسب مراقبت از زخم وجود دارد:

نوع مناسب پانسمان زخم را انتخاب کنید
انتخاب پانسمان مناسب برای اطمینان از بهبود مناسب زخم و جلوگیری از خطر عفونت ضروری است. هنگام انتخاب پانسمان باید عواملی مانند نوع زخم، مرحله بهبود زخم و میزان مایع یا ترشحات تولید شده توسط زخم را در نظر گرفت.

قبل از استفاده از پانسمان، زخم را تمیز کنید
قبل از استفاده از پانسمان زخم، لازم است اطمینان حاصل شود که زخم به طور کامل تمیز شده است. می توانید این کار را با صابون ملایم، آب یا محلول نمکی انجام دهید. تمیز کردن مناسب به از بین بردن هرگونه کثیفی یا زباله ای که ممکن است وجود داشته باشد، کمک می کند و همچنین خطر عفونت را کاهش می دهد. این مرحله ممکن است دردناک باشد، پس به یاد داشته باشید که ملایم باشید.

از تکنیک های کاربردی مناسب استفاده کنید
تکنیک های کاربرد مناسب برای ارتقاء التیام و پیشگیری از عوارض ضروری است. دستورالعمل های ارائه شده با پانسمان زخم خود را دنبال کنید و در صورت نیاز آن را تغییر دهید تا مطمئن شوید که زخم شما تمیز و محافظت می شود.

علائم عفونت را چک کنید

برای هر گونه علائم عفونت مراقب زخم باشید. اگر قبل از بدتر شدن آن متوجه آن شوید، احتمالاً در درازمدت از مشکلات زیادی نجات خواهید یافت. برخی از علائم رایج نگرانی می تواند شامل قرمزی، تورم یا چرک باشد. اگر متوجه هر یک از این علائم شدید فوراً با متخصص مراقبت از زخم خود تماس بگیرید.

در صورت لزوم به پزشک مراجعه کنید

اگر زخم عمیق یا شدید داشته باشید، در صورت عدم درمان می تواند بدتر شود و عوارض شدیدی را به دنبال داشته باشد. اگر در مورد زخم یا پانسمان زخم خود نگرانی دارید، لطفاً از یک متخصص مراقبت از زخم که می تواند شما را به درستی درمان کند، به دنبال مراقبت پزشکی باشید.

سوختگی چیست؟

سوختگی به عنوان آسیب به پوست و بافت ناشی از قرار گرفتن بیش از حد در معرض گرما، سرمای شدید، نور خورشید، تشعشع یا تماس شیمیایی و الکتریکی تعریف می‌شود.
در حالی که سوختگی ممکن است برای هرکسی اتفاق بیفتد، کودکان به ویژه در معرض خطر هستند. زیرا آنها کمتر از خطرات آفتاب سوختگی یا وسایل خانه که می توانند باعث سوختگی شوند، مانند کبریت، آتش بازی یا تجهیزات آشپزخانه آگاه هستند.

چه چیزی می تواند باعث سوختگی شود؟

دلایل مختلفی برای سوختگی وجود دارد:
سوختگی حرارتی: تماس با آتش و سطوح داغ مانند اجاق گاز آشپزخانه
سوختگی الکتریکی: تماس با جریان خانگی، از طریق سیم یا دستگاه معیوب
آفتاب سوختگی: اشعه ماوراء بنفش یا UV، در اثر قرار گرفتن در معرض بیش از حد یا ضد آفتاب ناکافی
سوختگی ناشی از اصطکاک: مالش بر روی یک سطح ناهموار برای مدت طولانی

یخ: تماس مستقیم با یخ یا دمای بسیار سرد برای مدت طولانی
سوختگی های شیمیایی: قرار گرفتن در معرض موادی مانند تینر رنگ یا بنزین بدون محافظت مناسب

علائم رایج سوختگی

علائم بسته به علت، شدت و درجه سوختگی متفاوت است. علائم رایج سوختگی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درد
تاول
تورم
پوست سفید یا لایه بردار
علائم سوختگی معمولاً در چند ساعت یا چند روز اول بدتر می شود.

انواع مختلف سوختگی چیست؟

سوختگی سه درجه متفاوت دارد:

سوختگی درجه یک (سوختگی جزئی) : قرمزی و درد در لایه بیرونی پوست (اپیدرم). در مقایسه با سایر سوختگی ها خفیف در نظر گرفته می شود.
سوختگی درجه دوم : سوختگی عمیق همراه با قرمزی، تاول و درد و تورم قابل توجه تا شدید که لایه‌های خارجی و تحتانی پوست (اپیدرم و درم) را درگیر می‌کند.
سوختگی درجه سوم : تخریب بافت عمیقی که بر درم و لایه‌های تحتانی تأثیر می‌گذارد و در نتیجه ظاهری سفید، قهوه‌ای یا زغالی ایجاد می‌کند. این سوختگی ها می توانند به دلیل آسیب عصبی بی حس شوند

مقالات بیشتر: دوره آموزش مراقبت های ویژه آی سی یو-دوره آموزش تخصصی ICU جنرال-دستیار دندانپزشکی چیست؟-آموزش شیمی درمانی

برای گذراندن کارگاه مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

چگونه می توان از سوختگی مراقبت، بهبود و تسکین یافت؟

کمک های اولیه برای سوختگی

خنک کردن

ناحیه آسیب دیده را زیر آب خنک و روان نگه دارید. همچنین می توانید محل سوختگی را در یک کاسه آب خنک (نه یخ) خیس کنید.
این ناحیه را بسته به اندازه و میزان درد به مدت پنج تا 30 دقیقه زیر آب خنک نگه دارید/
این کار باعث کاهش هرگونه تورم می شود. اگر سوختگی روی انگشت است، قبل از شروع تورم، حلقه‌ها را سریعاً بردارید

درمان کردن

پس از خیساندن، ناحیه آسیب دیده را به آرامی با یک پارچه تمیز و نرم بمالید تا خشک شود. برای محافظت در برابر عفونت و تسکین درد، یک لایه نازک از پماد آنتی بیوتیک را روی محل سوختگی بمالید.

از آن محافظت کنید

هنگامی که سوختگی درمان شد، از یک باند چسب یا گاز استریل برای پوشاندن آن استفاده کنید، درمان سوختگی را در جای خود نگه دارید و به محافظت در برابر عفونت کمک کنید.
مطمئن شوید که باند در جای خود باقی بماند اما مراقب باشید که آن را محکم روی محل سوختگی فشار ندهید.
بانداژ را روزانه عوض کنید.

تسکین درد

در صورت لزوم از داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن برای کاهش درد استفاده کنید.
برخی از داروهای بدون نسخه نیز می توانند تورم را کاهش دهند

نحوه درمان تاول سوختگی

با التیام سوختگی ممکن است تاول ایجاد شود. از وسوسه باز کردن تاول برای خروج مایعات اجتناب کنید، زیرا تاول از عفونت جلوگیری می کند.
اگر تاول پاره شد، آن را زیر آب سرد و جاری نگه دارید تا تمیز شود.
وقتی خشک شد، روی آن پماد آنتی بیوتیک بزنید و با باند بپوشانید تا ایمن بماند.

درمان های خانگی برای سوختگی

علاوه بر پمادها، بانداژها و داروهای بدون نسخه، درمان‌های خانگی دیگری نیز برای سوختگی وجود دارد. این شامل:
آلوئه ورا : گیاه آلوئه یک ضد التهاب طبیعی و دارای خواص ضد باکتریایی است. به شکل ژل می توان از آن برای درمان سوختگی استفاده کرد
عسل : می تواند به عنوان یک ضد التهاب، ضد باکتری و آنتی اکسیدان استفاده شود. نشان داده شده است که استفاده موضعی از عسل به ترمیم زخم، به ویژه در سوختگی ها کمک می کند.
ژله نفتی : یک لایه نازک از آن می تواند به جلوگیری از عفونی شدن سوختگی کمک کند.

در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر باید به دنبال کمک پزشکی باشید:
سوختگی به مدت دو هفته بهبود نیافته و یا بزرگ باقی مانده است
علائم عفونت، مانند ترشح، قرمزی یا تورم
علائم جدید غیر قابل توضیح
جای زخم قابل توجه

سوالات متداول

آیا باید سوختگی را پوشاند یا اجازه داد نفس بکشد؟

شما باید محل سوختگی را با بانداژ بپوشانید تا هوا از آن خارج نشود و از عفونت جلوگیری شود. اما مطمئن شوید که آن را شل بسته بندی کنید تا از درد ناشی از فشار اضافی روی پوست سوخته جلوگیری کنید.

آیا باید سوختگی را مرطوب یا خشک نگه دارید؟

شما باید محل سوختگی را مرطوب نگه دارید زیرا اگر ناحیه خشک شود، خطر شکستن پوست وجود دارد. سپس باکتری ها می توانند وارد شوند و باعث عفونت شوند.

چگونه می توانم از سوختگی جلوگیری کنم؟

راه های زیادی برای کمک به جلوگیری از سوختگی در خانه وجود دارد:
هنگام حمام کردن، شستن یا تمیز کردن دمای آب را کاهش دهید
غذاها و نوشیدنی های داغ را از لبه های میز دور نگه دارید
هنگامی که از دستگاه های داغ استفاده نمی کنید، برق را جدا کنید
کبریت و فندک را در جای امنی نگهداری کنید
مواد قابل اشتعال را با خیال راحت نگهداری کنید
از ضد آفتاب با طیف وسیع با SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید

بیشتر بدانید: دوره آموزش مراقبت های ویژه آی سی یو-دوره آموزش تخصصی ICU جنرال-دستیار دندانپزشکی چیست؟-آموزش شیمی درمانی

برای گذراندن کارگاه مدیریت زخم با ما تماس بگیرید.

مدیریت زخم

زخم باز شامل یک شکاف خارجی یا داخلی در بافت بدن شما است که معمولاً پوست را درگیر می کند. سقوط، برخورد با جسم نوک تیز و تصادفات رانندگی از شایع ترین علل زخم باز هستند. در مورد زخم شدید، باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید، به خصوص اگر خونریزی زیاد باشد یا اگر نتوانید خونریزی جزئی را در عرض 20 دقیقه متوقف کنید.

 

اساساً چهار نوع زخم باز وجود دارد:

سایش زمانی اتفاق می افتد که پوست شما روی یک سطح زبر یا سخت خراشیده شود.

پارگی عبارت است از بریدگی یا پارگی عمیق پوست توسط وسایلی مانند چاقو، ابزار یا ماشین آلات. اگر عمیق باشد، خونریزی می تواند سریع و شدید باشد.

سوراخ کردن سوراخ کوچکی است که توسط یک جسم نوک تیز مانند میخ، سوزن یا گلوله (شلیک گلوله) ایجاد می شود. هنگامی که سوراخ عمیق است، می تواند به اندام های داخلی آسیب برساند.

خراشیدگی زمانی اتفاق می افتد که پوست و بافت زیر آن پارگی جزئی یا کامل ایجاد شود. خراش معمولاً در هنگام تصادفات خشن رخ می دهد.

سایش ناشی از تصادف دوچرخه

اگرچه می‌توانید برخی از خراش‌ها و زخم‌های پارگی جزئی را در خانه درمان کنید، اما در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنید:

زخم شما عمیق تر از 1/2 اینچ است

خونریزی با فشار مستقیم متوقف نمی شود

خونریزی بیشتر از 20 دقیقه طول می کشد

خونریزی نتیجه یک تصادف شدید است

توجه داشته باشید که زخم های سوراخ شده ممکن است خونریزی زیادی نداشته باشند، اما اگر به اندازه کافی عمیق باشند می توانند آسیب جدی وارد کنند. اگر حتی یک زخم سوراخ کوچک دارید، به پزشک خود مراجعه کنید تا ببیند آیا برای جلوگیری از عفونت نیاز به تزریق واکسن کزاز دارید یا خیر.

 

درمان برای زخم های جزئی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

قبل از بخیه زدن، محل زخم را تمیز و با تزریق بی حس کنید

بستن زخم با استفاده از چسب پوست، بخیه، یا احتمالاً تصمیم به بستن آن بسته به محل آن و احتمال عفونت

توصیه ای برای تزریق واکسن کزاز در صورت نیاز برای زخم سوراخ شده

استفاده از مورد داروهای ضد درد مانند تایلنول، پنی سیلین یا آنتی بیوتیک های دیگر در صورت وجود عفونت یا خطر بالای ابتلا به آن

ارجاع به جراح در صورت نیاز

مراقبت از خراشیدگی های پوستی و پارگی های جزئی در منزل

 

زخم‌ها و ساییدگی‌های جزئی اغلب (حداقل در ابتدا) در خانه قابل درمان هستند. خراش های پوست که معمولا قرمز روشن و دردناک هستند و گاهی اوقات درمان آن دشوار است. این زخم‌ها در لایه بالایی پوست هستند و در حالی که اغلب به سرعت بهبود می‌یابند، گاهی اوقات ساییدگی‌های بزرگ و عمیق می‌توانند عفونی شوند یا باعث ایجاد زخم شوند. مهم‌ترین تهدید سلامتی در زخم‌های جزئی، عفونت است، بنابراین تمیز کردن و درمان صحیح آسیب ضروری است.

پارگی های جزئی بریدگی های روی پوست هستند که اغلب باعث خونریزی شدید می شوند. اعمال فشار اغلب می تواند خونریزی را به سرعت کنترل کند. اگر نه، فوراً به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید.

 

مراحل درمان اولیه ساییدگی پوست یا پارگی جزئی:

برای کنترل خونریزی و تورم از فشار و ارتفاع مستقیم استفاده کنید.

در صورت وجود تورم یا کبودی از یخ استفاده کنید.

قبل از مراقبت از زخم، دست های خود را تمیز کرده و بشویید تا احتمال عفونت باکتریایی کاهش یابد.

ساییدگی یا پارگی را با ریختن آب ولرم به آرامی روی ناحیه آسیب دیده به مدت چند دقیقه بشویید و تمیز کنید. زخم را به شدت مالش ندهید. اگر می توانید به آرامی هرگونه کثیفی یا سایر ذرات را از زخم جدا کنید.

برای مرطوب نگه داشتن ناحیه آسیب دیده و جلوگیری از عفونت، یک لایه نازک از ژل نفتی یا پماد آنتی بیوتیک بزنید. با این حال، اگر به دلیل پماد آنتی بیوتیک متوجه بثورات یا قرمزی شدید، مصرف را قطع کنید.

با استفاده از یک باند تمیز یا تکه گاز با نوار، زخم را محافظت کرده و بپوشانید. این مرحله به تمیز نگه داشتن زخم کمک می کند، می تواند از باز شدن مجدد آن جلوگیری کند و ناحیه را مرطوب نگه می دارد تا به بهبودی کمک کند.

در صورت نیاز و طبق دستور استامینوفن مصرف کنید. از مصرف آسپرین اجتناب کنید زیرا می تواند باعث خونریزی یا طولانی شدن آن شود.

حداقل یک بار در روز یا زمانی که ناحیه آسیب دیده خیس یا کثیف شد، پانسمان را با باندهای جدید تعویض کنید. سعی کنید گاز را در جهت رویش مو بردارید، اما اگر به دلیل چسبیدن پوسته به باندتان احساس مقاومت کردید، آن را متوقف کنید. اگر احساس مقاومت می‌کنید، با استفاده از یک قاشق چای‌خوری نمک خوراکی/گالن، محلول آب نمک درست کنید و زخم پوشیده شده با باند را برای چند دقیقه در محلول خیس کنید. دوباره سعی کنید بانداژ را بردارید. این ممکن است چندین بار طول بکشد.

دلمه ها را نچینید زیرا آنها روش طبیعی بدن شما برای محافظت از زخم در برابر میکروب ها هستند و نشانه خوبی از رشد پوست جدید در زیر زخم هستند.

علائم عفونت را بررسی کنید، از جمله:

زخم هنوز بهبود نمی یابد یا حتی پس از چند روز مراقبت بدتر شده است

افزایش مقدار درد

سایش یا ناحیه اطراف زخم همچنان قرمز، متورم یا گرم است.

تب

چرک، زهکشی یا سایر ترشحات ناشی از ساییدگی

اگر فکر می کنید زخم شما عفونی شده است، برای ارزیابی بیشتر حتما مجددا به پزشک مراجعه کنید. ممکن است علاوه بر انجام اقدامات دیگر، به آنتی بیوتیک خوراکی یا آنتی بیوتیک موضعی قوی نیاز داشته باشید. عفونت ها را نباید نادیده گرفت زیرا می توانند به سایر قسمت های بدن شما سرایت کنند.